از کارهای مهم بهرام کرمانشاه، امضای یک پیمان‌نامه‌ی صلح با امپراتوری روم است.
این شاهِ ساسانی ایران به شوند آگاهی‌های فراوان از وضعیت سرزمین‌های آن سوی مرزهای شرقی ایران، استانداران استان‌های خاوری را از میان ارتشبدهای ارتش برگزید و کابُل را پایگاه سپاه سوم ایران قرارداد. این اقدام بهرام کرمانشاه بدعتی شد که تا زمامداری خسروانوشیروان ادامه داشت.
توسعه و به صورت شهر در آوردن کرمانشاه نیز در زمان این پادشاه (بهرام کرمانشاه) انجام شد که شهر به نام وی خوانده می شود.
وی پسر شاپور دوم بود که پس از برادرش شاپور سوم بر تخت نشست و یازده سال پادشاهی کرد. چون در زمان پدر، والی کرمان بود، به بهرام «کرمان شاه» شناخته شده است.
پیش از به پادشاهی رسیدن بهرام چهارم، ایران و روم، ارمنستان را میان خود بخش کرده بودند که بخش شرقی آن سهم ایران شد و بخش غربی که کوچکتر بود به روم رسید اما در هر دو بخش شاهزادگان اشکانی همچنان فرمانروایان دست نشانده بودند. کشمکش‌ها در باب ارمنستان بین ایران و بیزانس از این پس هم بارها پدید آمد اما این بخش‌بندی تا پایان روزگار ساسانیان، بیش و کم، همچنان پابرجا ماند.
در زمان پادشاهی او، خسرو، والی ارمنستان ایران، به دست نشاندگی تئودوسیوس یکم، شورشی شد. حکمران روم حکومت ارمنستان روم، را هم به او داد. بهرام چهارم سپاهی به ارمنستان فرستاد، خسرو را گرفتند و به ایران آوردند و در دژ فراموشی زندانی کردند و بهرام، شاپور، برادر خود را، بجای او گماشت.
در زمان بهرام چهارم، درباریان، به آسانی، اقتداری را که در روزگار شاپور دوم، از دست داده بودند، بچنگ آوردند. بسته شدن پیمان صلح با روم، به ناخرسندی آنها، از بهرام انجامید. در دنبال همین ناخرسندی نجیب‌زادگان بود که ناگهان بهرام، به دست بدخواهان کشته شد. بجای او پسرش یزدگرد یکم، به تخت پادشاهی نشست.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر