پس از یورش تازیان به ایران، شهر گندی شاپور به دلیل دور بودن از پایتخت (تیسفون)، چند سال در امان ماند. شهر باستانی گُندی شاپور، که به نام‌های دیگری مانند جُندی شاپور و وه اندیوشاپور نیز شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین شهرهای دوره ساسانی بود.
شاهپور یکم ساسانی، بنیادگذار تمدن ایرانی ساسانی، شهر و دانشگاه گندی شاپور را ساخت که نخستین دانشگاه در جهان بود. بر سردرگاه دانشگاه آن چنین نوشته شده بود: «دانش و فضیلت برتر از بازو و شمشیر است».
کارهای علمی گندی شاپور به اوج درجه خود رسید و از همان آغاز گام‌به‌گام به یکی از کانون‌های دانش و پزشکی جهان آن روز درآمد.
به گفته‌ی تاریخ‌نویسان، شاپور دستور داده بود شمار زیادی از کتاب‌های پزشکی یونانی را به زبان پهلوی ترجمه و در آنجا نگهداری کنند.
خسرو انوشیروان در این شهر بیمارستان بزرگی ساخت و بر گسترش دانشکده‌ی پزشکی آن افزود. به فرمان انوشیروان، نوشته‌های افلاتون و ارستو به پهلوی ترجمه و در دانشگاه تدریس شد.
در زمان یورش سپاه تازیان، این شهر ایستادگی کرد. در آغاز سپاهی به فرماندهی زر بن عبدالله گرداگرد شهر را محاصره می‌کند اما نمی‌توانند وارد گندی شاپور شوند. سرانجام یک اسیر ایرانی در سپاه امان‌نامه‌ای را به تیر بسته و داخل شهر می‌اندازد، مردمان گندی شاپور برحسب این امان‌نامه دروازه‌های شهر را باز می‌کنند.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر