چند روز گذشته، اقدام یک برنامه سرگرمکننده اینترنتی، با عنوان «بازمانده»، و پرتاپ سنگ به نمادهای تاریخی ایران، واکنشهای فراوانی را در میان دوستداران تاریخ و میراث فرهنگی برانگیخته و سبب خشم و دلنگرانی آنها شده است. برخی از کارشناسان تاریخ و میراث فرهنگی این اقدام را ناسنجیده و در پیوند با نبود سواد میراثی و آگاهی آنها دانسته و سهوی به شمار آوردهاند که باید به برگزارکنندگان و دستاندرکاران برنامه، تذکر داده شود و از کار آنها پیشگیری کرد.
اما نگارنده با نگرش به پرتکرار بودن چنین برنامههایی که در چندین سال گذشته نیر شتاب بیشتری گرفته و نمادها و تاریخ ایرانی و شخصیتهای ملی را به ریشخند گرفتهاند، آن را آگاهانه و دشمنی با هویت ملی میداند.
زیرا برپایهی قانون ساخت هر برنامهای دیداری و فیلم و طنز و غیره در گام نخست نیاز به پروانه (مجوز) دارد و مسولان از جزییات آن آگاهی دارند. همچنین بر روند کار نظارتهای دقیقی وجود دارد. از سویی، نماد ملی همانند درفش باستانی ایرانیان که به درفش کاویانی پرآوازه است نزد همه مردم شناخته شده بوده و نمیتوان آن را غیرعمدی و یا سهوی و یا از روی ناآگاهی دانست. مهمتر از همه، درفش ایرانی از آن هر دورهای از تاریخ که باشد نزد همه ورجاوند و سپند است و دارای ارزش مینوی(معنوی) است و جایگاه ویژهای دارد. همچنین درفش کاویانی برپایه اسناد تاربخی تنها درفشی است در جهان که با انتخاب مردم گزینش شده است و نماد داد و دادگری و آشتی جویی (صلح) بهشمار میآید و در همه دوران ارج نهاده شده است. پس موضوع درفش کاویانی جستاری ملی است که با هویت ایرانیان گره خورده است و دهن کجی و توهین بدان نابخشودنی و گناه به شمار میآید.
از همینروی و بدون تردید و به باور نگارنده چنین اقدام ناپسند و زنندهای، با برنامهریزی و آرمان هویتزدایی و ریشخند تاریخ باستانی ایرانیان برپا شده و باید با اعتراض شدید و درخواست مردم و به ویژه افراد فرهنگی کشور روبهرو شود و دستاندرکاران برنامه جدا از پوزشخواهی از مردم ایران بهگونه رسمی، مجازات شوند تا درس و پند و عبرتی باشد برای دیگران.
سخن درخور نگرش این است که چند ماهی است که مسولان رده بالای کشوری و حتا رییسجمهور در سخنان خود بر وحدت ملی و همبستگی همه مردم با هر آیین و دین و باوری اصرار ورزیده و تنها راه نجات کشور از دست بیگانگان و مقابله با دشمنان میدانند. حال چگونه است که مهمترین و ارزندهترین نماد هویت ملی ایرانیان که همانا درفش کاویانی است به ریشخند و بدتر از آن مورد هدف سنگ و تیر و سیبل قرار میگیرد؟
کوتاه سخن اینکه، بایسته است با چنین برنامههایی برخورد شدید و قضایی صورت گیرد و از تکرار آن پرهیز شود. اگر باور داریم که تنها با وحدت و همبستگی میتوان در برابر دشمنان و بیگانگان ایستاد.
امرداد - سیاوش آریا، پژوهشگر تاریخ ایران و میراث فرهنگی_دبیر انجمن مهرگان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر