پارسی‌انجمن: «تاتی و هرزنی: دو لهجه از زبانِ باستانیِ آذربایجان» نوشته‌ی زنده‌یاد عبدالعلی کارنگ تبریزی است.
بر پایه‌ی گواههای استوار و روشنِ تاریخی و زبان‌شناختی، زبانی که تاتیان بدان سخن می‌گویند تا چهارسد سالِ پیش (تا زمانِ صفویان) زبانِ همه‌ی آذربایجانیان بود که گستره‌اش تا به قزوین نیز می‌رسید، لیک با ترک‌تازیِ زبانِ ترکی زبانِ تاتی اندک‌اندک از میان برفت و تنها باشندگانِ چند آبادی این زبان را نگه بداشتند و تا به امروز رساندند.
پراکنشگرِ(ناشرِ) تبریزی این نِبیگ، اسمعیل واعظ‌پور، در پیشگفتار، درباره‌ی این کار نوشته است: «علمِ زبانشناسی، در عینِ حال که بسیار شیرین و مشغول‌کننده است، یکی از رشته‌های پررنجِ دانشهای امروزی است؛ مخصوصا تحقیق و تتبع در زبان و لهجه‌ای که از مدتها پیش متروک شده و از میان رفته است کارِ آسانی نیست؛ بالاخص درباره‌ی زبانِ باستانِ آذربایجان که نه تنها در فاصله‌ی چند سد سال به کلی فراموش شده بلکه جای خود را به زبانی داده است که همیشه عنوانی در دستِ بهانه‌جویان بوده و در منظورهای سیاسی موردِ استفاده قرار گرفته است … آقای عبدالعلی کارنگ با آن قلبِ پاک و صافِ همچون آئینه‌ای که دارد، بی آنکه تعصبی به خرج دهد یا تألیفِ خود را وسیله‌ی تصفیه‌حسابهای شخصی قرار دهد در نتیجه‌ی چند سال زحمت و کوشش صرفا روی زبانشناسی این اثر را به وجود آورده‌اند. در این کتاب هیچ گفته‌ای را بدونِ ذکرِ دلیلِ تاریخی نخواهید یافت و هیچ نوشته‌ای را بدونِ اینکه شاهدی از نوشته‌ی پیشینیان همراه داشته باشد پیدا نخواهید کرد؛ و همین روشِ بی‌طرفانه و در عینِ حال محققانه است که ارزشِ علمیِ کتاب را بالا برده آن را در ردیفِ تألیفاتِ گرانبهای رشته‌ی زبانشناسی قرار داده است. آقای کارنگ در این کتاب ابتدا گفتارِ فاضلانه‌ای درباره‌ی زبانِ باستانِ آذربایجان نوشته، پس از آن از واژه‌های دو لهجه‌ی تاتی و هرزنی و مقایسه‌ی ۵۰ لغت با ۱۰ لهجه‌ی ایرانی و دستورِ این دو لهجه بحث کرده، با نوشته‌ای درباره‌ی سود و اهمیتِ گردآوری و فراگیریِ لهجه‌های هرزنی و تاتی کتابِ خود را پایان داده‌اند.»
«تاتی و هرزنی: دو لهجه از زبانِ باستانیِ آذربایجان» را از «اینجا» بارگیرید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر