پارسیانجمن: پارسیِ پرکاش فرهنگِ گزیدهی سانسکریت به پارسی است که در زمانِ پادشاهی اکبرشاه، پادشاهِ فرهنگدوستِ گورکانیِ هندوستان، فراهم آمده است.
این فرهنگ که در سدهی دهمِ اسلامی نوشته شده از نخستین فرهنگهای سانسکریت به پارسیِ دری است و شاید تنها از این رو شایانِ نگرش.
نویسندهی این واژهنامه هندویی است که کریشنا داس نام داشته و در سایهی اکبرشاهِ بزرگ، شاهِ آزادهای که بسیار به فرهنگ و آیین و زبانِ ایران ارج مینهاد، نوشته شده است. در زمانِ اکبرشاه بر آن شدند که برجستهترین نبیگهای سانسکریت را به پارسی بگردانند و در این راه نیز گامهایی ارزشمند برداشتند و نبیگهای پرشماری همچون رزمنامهی مهابهارت و پنچا کیانه را به پارسی گرداندند که شوربختانه بیشتر آنها هنوز در ایران چاپ نشدهاند.
گفتنی است که داس در روزگاری میزیست که زبانِ پارسی در اوجِ شکوفایی خود در هندوستان بود، آن هم در زمانی که این زبان در سرزمینِ خود، ایران، زیرِ ترکتازیِ صفویان، روزبهروز نزارتر میشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر