۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱

محمدعلی اسلامی (ندوشن) استاد برجستۀ تاریخ و فرهنگ ایران درگذشت

 استاد محمدعلی اسلامی (ندوشن) شاعر، نویسنده و  پژوهشگر برجستۀ تاریخ و فرهنگ ایران در ۹۷ سالگی در کانادا درگذشت. دلبستگی ندوشن به ایران حدیثی دیرپا و دراز مدت است چنانکه حدود 70 سال در غنای فرهنگ ایران کوشید.

بزرگداشت روز ملی شاخاب پارس (خلیج‌فارس) در اهواز

کارگروه تاریخ انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان چهارشنبه هفتم اردیبهشت در نشستی روز ملی خلیج‌فارس را با عنوان «خلیج‌فارس؛ نامی برای همیشه» در خانه‌ی سمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد این شهر گرامی‌ داشتند.

۱ اردیبهشت ۱۴۰۱

چهار چهرۀ روشنفکری: (منوچهر هزارخانی، رضا براهنی، پرویز ناتل خانلری، و احسان یارشاطر) - دکتر علی میرفطروس

اگر می‌خواهیم که آیندۀ دموکراسی و جامعۀ مدنی در ایران به گذشتۀ پـُر اشتباهِ بسیاری از رهبران سیاسی و روشنفکرانِ ما نبازد، باید شجاعانه و بی پروا به چهرۀ «حقیقت تلخ» نگریست و از آن، چیزها آموخت.

۲۷ فروردین ۱۴۰۱

کوشش برنامه‌مند برای پارسی‌زدایی از افغانستان

پارسی‌انجمن: غفرانِ بدخشانی زاده‌ی ۲۶ شهریورِ ۱۳۶۱ در بهارستانِ بدخشان است. او آموزشهای نخستین را تا ۱۳ سالگی در بدخشان گرفت و سپس راهی هلند شد و در آن جای دستوری(دکتری) فلسفه گرفت.

۲۰ فروردین ۱۴۰۱

شب دیریاز زبان فارسی در افغانستان

در آغاز سال ۱۴۰۱ خورشیدی، شاهد یک چرخشگاه دیگر در سرنوشت زبان فارسی هستیم. دندان‌های واپس‌گرایان قومی و دینی در افغانستان بر گلوی زبان فارسی نشسته است. در واپسین روزهای سال ۱۴۰۰ خورشیدی، گروه طالبان واژهٔ «دانشگاه» را از لوحه (تابلو) دانشگاه بلخ حذف کرد.[۱] مسئله فقط واژهٔ دانشگاه نیست، زبان فارسی و فارسی‌زبانان از هر نظر زیر فشار انسان‌ستیزانهٔ طالب‌ها قرار دارند؛ از کوچ اجباری و راندن و آواره کردن هزاره‌ها تا کشتار و آوارگی پنجشیری‌ها.

۱۲ فروردین ۱۴۰۱

زبانِ پارسی و بنیاد داستانهای میهنی (شاهنامه‌ها)

جاوید اشکانی: بگاهی که داریوش سوم هخامنشی در سال ۳۳۱ پیش از زایش مسیح کُشته آمد بدست اسکندر گجسته، کشته شدنِ او یک «مرز تاریخی» برای زبانهای ایرانی بشمار آید، زیراک ز مرگ او تا سال ۸۶۷ ترسایی -یعنی دوره میانه‌ی زبانهای ایرانی – تا روزگاری که رادمان پور ماهک (یعقوب لیث صفار) به فرمانروایی بخشهای خاوری ایران رسید و زبان پارسی را بنیاد کار خویش ساخت، هزار سال گذشت. پیش از آن دوره «پارسی باستان»، و پس از آن دوره «پارسی نو» نامگذاری گردید[۱].

ایران زیبای من - راه هجیج به اورامانات؛ پُرپیچ‌ و خم‌ترین جاده‌ی ایران

هرجای اورامانات، در استان‌های کرمانشاه و کردستان، را که بنگریم با طبیعتی شگفت‌انگیز روبه‌رو خواهیم شد. یک نمونه از آن شگفتی‌ها روستای «هجیج» است و جاده‌ای که از پاوه آغاز می‌شود و به این دهکده‌ی پلکانی و بسیار دل‌انگیز می‌رسد.