پارسیانجمن: «فرهنگِ ایرانِ باستان» گردآوردی از جستارهای گرانسنگِ استادِ زندهیاد ابراهیمِ پورداود –ایرانشناس، اوستاشناس و استاد فرهنگ و زبانهای کهنِ ایرانی- است که همان گونه که از نامِ نبیگ برمیآید، روشنگریای است دانشی در زمینهی واژههای پیونددار با فرهنگِ ایرانِ کهن. استاد خود در این باره نوشتهاند: «در این نامه کوششی شده که برخی از آثارِ فرهنگ یا تمدنِ ایرانِ باستان نموده شود. دورهی این فرهنگ از آغازِ تاریخِ ایران تا پایانِ پادشاهیِ خاندانِ ساسانیان است.»
فرهنگِ ایرانِ باستان دربردارندهی یک دیباجه، ۱۱ جستار و پیوستها است.
در دیباجه، گزارشی دربارهی فرهنگِ ایرانِ باستان و گزیدهای از کوششهای دانشیِ نویسنده در این زمینه داده شده.
در سه جستارِ نخست، استاد پورداود به واژههای میهن، دساتیر و همچنین نامهای ۱۲ ماهِ سال بر پایهی نوشتههای کهنِ ایرانی و برخیِ نوشتههای دیگر پرداخته.
بررسیِ واژگانِ فرهنگستان، رادی و دبیری = خط برنامِ سه جستارِ دیگرِ استاد است.
در دیگر جستارهای این نبیگ نیز جایگاهِ برخی جانداران -چونان خرفستر، سگ، اسب، شاهین و خروس- در نبشتههای کهنِ ایرانی و نیز برخی فرهنگهای دیگر -چونان یونانی، رومی و مصری- بررسی شده است.
در پیوستها نیز گزارشی دربارهی برخی نامها و نیز واژههای یادشده در نبیگ آمده است.
«فرهنگِ ایرانِ باستان»ِ استاد پورداود را از «این جای» بارگیرید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر