1145 سال پیش در چنین روزی، 9 خورداد سال 1438 شاهنشاهی، «ابوالساج ديودَست»، شاهزاده ایرانی و سغدی، آذربايجان را از فرمانروایی خليفه تازی (خلیفه عباسی المعتمد) آزاد ساخت و بازپس گیری ايران را از اينجا آغاز نمود.
کوشش میهن پرستان برای بازپس گیری ایران تازگی ندارد. در گذشته نیز در جای جای ایران رستاخیز میهن پرستان وجود داشته، و در هر گوشه ايران، يک ايرانی بپاخاسته و جان بر كف نهاده بود تا حاكميت ملی ایران را برپا كند.
اين تلاش هم‌زمان با کوشش‌های صفاريان در جنوب‌شرقی و جنوب، سامانيان در خراسان بزرگتر و ديگران در مازندران، گيلان و برخی از نواحی مركزی ايران بود.
تلاش ميهن‌دوستانه «ديودستيان» بيش از نيم سده به درازا كشيد و در ناتوان ساختن عباسيان کارساز شد. محمد افشين پسر ابوالساج سرزمین‌های ديگری از جمله ارمنستان را آزاد كرد و ابوالقاسم ديودستی برادر او با پایه‌گذاری سپاه فدایيان ايران (برپایه‌ی نوشته برخی تاریخ‌نگاران؛ سپاه فداكاران) موفق به آزاد كردن ابهر، زنجان، قزوين و ری شد و فرمانداران خليفه عباسی و ماموران گردآوری ماليات وابسته به او را از این سرزمین‌ها بيرون راند.
اکنون نیز ایران ما در اشغال تازیان و اهریمنان ارتجاع سرخ و سیاه است. برای بازپس گیری میهن نیاز به یک رستاخیز فراگیر در سراسر کشور است تا ایران را از چنگال این اهریمنان برهانیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر