شاپور دوم پیش از زایش، پادشاه ایران اعلام شده بود. پیش از رسیدن او به سن رشد و در زمان فرمانروایی جانشین او، تازیان از نبود قدرت در تیسفون، پایتخت آن زمان ایران در برون شهر جنوبی بغداد امروز، سواستفاده كرده و از از صحرای عربستان (اينک کشور سعودی) دست به کوچ‌های بدون پروانه (:غیرمجاز) به گستره‌ی ایران زده بودند كه وی آنان را به سخت‌ترین شكلی کیفر (:مجازات) كرد.
تازیان در آن زمان، سرزمین ساحلی غرب خلیج فارس و مجمع‌الجزایر مجاور آن را «بحرین» می‌گفتند. بحرین از آغاز پایه‌گذاری ایران یکپارچه در زمان کوروش بزرگ، بخشی از ایران بود و میش ماهیگ نامیده می‌شد. تازیان با کوچ بدون پروانه (:مجوز) این بخش از ایران را تصرف کرده بودند.
13 سده پس از تصمیم شاپور دوم، شاه عباس یکم در سال 2181 شاهنشاهی در کاخ خود در اصفهان و در اجتماع سفیران و نمایندگان دیگر کشورها با اعلام پیروزی نظامی ایران بر پرتغالی‌ها در خلیج فارس، بیرون راندن آنان از بحرین و اشاره به تاریخ و پیشینه سرزمین‌های غرب خلیج فارس همچنین گفت که دولت ایران تکلیف خود می‌داند که از ایرانیان در هر نطقه از دنیا که باشند پشتیبانی کند.
مورخان فرنگ نوشته‌اند که این گفته شاه‌عباس همانندی به پیام یزدگرد یکم پادشاه ساسانی ایران به دولت روم دارد كه دولت ایران خویشکار (:وظیفه) به پشتیبان از پیروان آیین زرتشت در سراسر جهان است. شاهپور دوم در درازنای فرمانروایی خود چند بار با رومیان درگیر شده و آنان را به سختی شکست داده بود.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر