پارسی‌انجمن: «فرهنگِ واژه‌های فارسیِ سره برایِ واژه‌های عربی در فارسیِ معاصر» گردآوریِ فریده رازی است.
او خود در پیشگفتارِ این فرهنگ درباره‌ی انگیزه‌اش و نیز کارش چنین نوشته است: «انگیزه‌ی فراهم آوردنِ این دفتر، شور و اشتیاقِ بی‌اندازه‌ای بود که برایِ شناساندنِ و از نو زنده کردنِ واژه‌های زیبا، ساده و گاه به فراموشی سپرده شده‌ی پارسی در خود دیدم. این کار، هر چند کوچک در برابرِ دریای بیکرانِ زبان و ادبِ پارسی، برایِ من که نمی‌خواستم آن را خُرد بگیرم آسان نبود.
زبانِ پارسی هم، چنان که آگاهی داریم، دگرگونیهای بسیاری داشته و سرنوشتِ آن مانندِ روزگارِ این سرزمین دستخوشِ نشیب و فرازهای بی‌شماری بوده، در هر تندبادِ تاریخی برخی از گنجینه‌های گرانبهای فرهنگ و زبانِ ما از میان رفته، دیوانها، نوشته‌های خطی، مدارکِ تاریخی نابود و یا سوزانده شده‌اند و زبانِ اقوامِ پیروز در زبانِ ما وارد شده، ولی بودند کسانی که با همه‌ی هستی‌شان در زنده نگاه داشتنِ این زبان و سنتهای این سرزمین کوشیده‌اند تا بدین جا که استوار مانده است، نامشان گرامی باد …
واژه‌های پارسی، این میراثهای فرهنگیِ ارزنده‌ی ما، نیز از این سرنوشت در پناه نبوده‌اند و بسیاری از آنها فراموش شده و جای خود را به واژه‌های گوناگون ناپارسی داده‌اند. برایِ بسیاری از مفاهیم و اندیشه‌ها از واژه‌های بیگانه که با ساختِ زبانِ ما هماهنگ نیست بهره می‌بریم حال آن که در زبانِ خود برایِ آنها واژه‌های شایسته داریم. پس چه بهتر که ما هم بکوشیم به زبانِ گذشته‌ی خود تا آن جا که شدنی است بازگردیم و واژه‌های زیبا و ساده‌ای را که درخورِ فهمِ گروه بیشتری از مردم است و از یاد رفته، از نوشته‌های باارزش پیدا کنیم و آنها را زنده گردانیم و زبانِ زیبای پارسی را پربارتر و گسترده‌تر سازیم. هر چه واژه بیشتری داشته باشیم، زبان تواناتر، نوشتن زیباتر و بازگو کردنِ مفاهیم آسان‌تر خواهد شد و مهم‌تر این که می‌توانیم برایِ واژه‌های بیگانه که به زبانِ سرازیر می‌شوند برابرهایی پیدا کنیم. … در این راستا کوشش شده که [در این فرهنگ] از منابعِ باارزش و پذیرفته شده از سوی دانش‌پژوهانِ باصلاحیت بهره گرفته شود و حتی یک واژه به کار برده نشود مگر آن که در دیوانهای یادشده آمده باشد.»
«فرهنگِ واژه‌های فارسیِ سره برایِ واژه‌های عربی در فارسیِ معاصر» را از «این جای» بارگیرید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر