خبرنگار امرداد: فرزانه خسروی
نبردهای چریکی یا همان پارتیزانی روشی ویژه از نبرد با سپاهیان دشمن است که امروزه به سخنی دربرگیرندهی همان شیوههای جنگهای نامنظم است. در جهان امروز غیر نظامیانی که در زمان جنگ جهانی دوم در کشورهای اشغالشده به دست آلمان نازی با اشغالگران میجنگیدند، چنین شیوهای را پیشهی خود ساخته بودند.
پارتیان دارای توانایی تیراندازی از پشت سر بودند. آنان کمانهای تازهای ساخته بودند که با آنها میتوانستند پای پیادگان رومی را که با سپرهای بزرگ در برابر آنان و برای نگهبانی از سواران دژ درست کرده بودند، به زمین بدوزند. ایرانیان دارای زوبینهای دوکیگون بودند که با دستگاه کاملا تازهای تا فاصله دور پرتاب میشد. شمشیرهای آنان شکننده نبود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر