1779 سال پیش، در دی ماه سال 800 شاهنشاهی (242 میلادی)، شاپور یکم، پادشاه ساسانی ایران، با شکست دادن رومیان، شهر نصیبین Nisibis را پس گرفت.
نصیبین اینک شهری است با 90 هزار تن، در مرز ترکیه با سوریه که بیشتر کُردنشین است. نصیبین از سال 22 تا سال 226 شاهنشاهی، از سرزمین‌های گستره‌ی فرمانروایی ایران بود که به دست اسکندر مقدونی افتاد. در آن زمان شهری آرامی، آشوری، و آسوری‌نشین بود.
پس از پیروزی اشکانیان بر جانشینان اسکندر، نصیبین باردیگر، شهری از شهرهای ایران شد. در دوران اشکانیان، بارها میدان جنگ ایران و روم بود، زیراکه دژی استوار داشت و پایگاه یک یگان ارتش بود.
در زمان اشکانیان، صدها خانواده‌ی ارمنی به نصیبین کوچ کردند و خانه گزیدند و شماری از همین ارمنیان در سال 2473 شاهنشاهی به دست اهریمنان عثمانی کشته و شماری دیگر از آنان به سوریه و لبنان کوچ داده شدند.
شاپور دوم نیز در سال 921 شاهنشاهی نصیبین را از دست رومیان که دوباره بر آن چیره شده بودند، خارج ساخت. بر‌‌سر این شهر، سه بار میان شاپور دوم و رومیان جنگ شده بود.
ساسانیان پس از بازگرفتن نصیبین از رومیان، 12 هزار خانواده را از اصفهان (سپاهان) و استخر (شیراز) به آن شهر کوچانیدند تا شهر بیشتر پارسی داشته باشد. به پیشنهاد ساسانیان، شماری از کُردها، مادهای کوچانیده شده از منطقه همدان و آذربایجان، به آشورستان (کردستان کنونی عراق) نیز به نصیبین بُرده شدند که همانجا مانده‌اند و فرهنگ ایرانی خودرا حفظ کرده‌اند.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر