پارسیانجمن: در سالِ ۱۳۵۳، به فرخندگیِ هزارمین زادروزِ ابوریحانِ بیرونی، دانشمندِ بزرگِ ایرانی، شورای عالیِ فرهنگ و هنر از صادقِ کیا، فرنشینِ فرهنگستانِ ایران، که به گردآوری و بررسیِ گویشها دلبستگی داشت، خواست تا آن چه را که بیرونی در نوشتههای خود از زبانها و گویشهای ایرانی یاد کرده است در دفتری فراهم آورد.
بر این پایه، کیا با همکاری محمدتقی راشدِ محصل آگاهیهایی از گویشهای خوارزمی، سغدی، سیستانی و دیگر گویشهای ایرانی را از «آثار الباقیه»، «التفهیم»، «تحقیق ماللهند»، «صیدنه»، «الجماهر»، «قانون مسعودی» و «رسائل بیرونی» گرد آورد.
«واژههای گویشیِ ایرانی در نوشتههای بیرونی» را از «این جای» بارگیرید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر