۳۰ خرداد ۱۴۰۲

تَرک بر روی آرامگاه داریوش، تهدیدی برای یادگار هخامنشیان

تازه‌ترین بررسی‌های میدانی بیان‌گر آن است که، تَرَک و شکافی که از گذشته‌ها بر روی آرامگاه داریوش بزرگ در محوطه‌ی باستانی نامدار به نقش رستم وجود داشته، ژرف‌تر (:عمیق‌تر) شده و تهدیدی جدی برای یادگار اَرزشمند هخامنشیان به‌شمار می‌رود.

به گزارش امرداد، یکی از یادمان‌های تاریخی و فرهنگی کشور که از دید تاریخ اجتماعی، پژوهش‌های باستان‌شناختی، مِهرازی (:معماری) و هنر نزد کارشناسان و پژوهشگران از ارزش ویژه‌ای برخوردار است، مجموعه‌ی باستانی نامدار به نقش رستم در شهر مَرودَشت پارس (فارس) است که یادگارهایی از دوره‌ی ایلامی (عیلامی)، هخامنشی، ساسانی و سنگ‌نبشته‌ای از روزگار قاجاریه را در درون خود؛ جای داده است. در این میان، بی‌گمان یگانه‌ترین و بی‌مانندترین یادمان تاریخی و باستانی در نقش رستم را باید آرامگاه داریوش بزرگ دانست. آرامگاهی با شکوه از شهریاری توانمند و دادگر که ایران را در روزگار هخامنشی یکپارچه کرد و مرزهای سیاسی و جغرافیایی کشور را گسترش داد و نظم ویژه‌ای در سرتاسر شاهنشاهی بزرگ پارسیان برپا کرد.  اما با این همه، تَرک و شکافی در بالای آرامگاه داریوش بزرگ و از سمت چپ کوه از گذشته‌های دور پدیدار شده است که زمان بارندگی، آب‌ها را به درون این بخش از آرامگاه روان می‌سازد و به آرامی و با گذشت زمان آسیب‌های برگشت‌ناپذیری را بر روی یادگار هخامنشیان برجای خواهد گذاشت. همچنین در بررسی‌های میدانی که به تازگی انجام گرفته است، تَرک و شکاف پیشین، ژرف‌تر شده و تهدیدی برای یادگار باشکوه پارسیان به‌شمار می‌آید. باید دانست یکی از اَرزنده‌ترین نکته‌هایی که در آرامگاه داریوش بزرگ وجود دارد، سنگ‌نبشته‌ها و فرمان بزرگ شهریار هخامنشی بر روی آن است که این یادمان تاریخی را بی‌همتا، یگانه، برجسته و ویژه در تاریخ ایران کرده است.

نبود پایش دوره‌ای در آرامگاه داریوش، به آن آسیب رسانده است

یک کارشناس میراث فرهنگی با دیدن نگاره‌های آرامگاه داریوش بزرگ و تَرک و شکاف در بالای یادگار هخامنشیان به اَمرداد گفت: «حفاظت از آثار و بناهای تاریخی یکی از وظیفه‌های اصلی و مهم واحدهای اِجرایی وزارتخانه‌ی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است. اما پیش نیاز کارهای حفاظتی و مرمتی، مجموعه بررسی‌ها و پژوهش‌هایی است که در زمینه‌های فن‌شناسی و آسیب‌شناسی انجام می‌گیرد. باید دانست بسیاری از کارهای زیان‌آور و زیان‌رسان به اَنگیزه‌ی نبود انجام پژوهش‌ها است. آنچه درباره‌ی آرامگاه داریوش بزرگ و محوطه‌ی باستانی نامدار به نقش رستم مدنظر است، بایستگی (:لزوم) پژوهش و بررسی‌هایی است که باید از چندین سال پیش آغاز و تاکنون به نتیجه رسیده باشد.

آنچه در بالا آمده است بخشی از گزارشی‌ست با عنوان «تَرک بر روی آرامگاه داریوش، تهدیدی برای یادگار هخامنشیان» به قلم سیاوُش آریا که در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است. متن کامل این گزارش را میتوانید در رویه‌ی دوم (رویداد) امرداد شماره‌ی 470 بخوانید.



خبرنگار امرداد: نگار جمشیدنژاد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر