2537 سال پیش در چنین روزی، 23 تیر سال 46 شاهنشاهی، به فرمان داریوش بزرگ، ارتش ایران به فرماندهی سپهبد بغابیش (بغابیشه)، برای سرکوب سیثی‌ها از دریای مرمره گذر کرده و وارد اروپا شده بود. حاکمان محلی برای مقابله با نیروهای ایران که هشتاد هزار تن بودند، کنفدراسیون گتائه را تشکیل داده بودند.
پس از چند روز نبرد، نیروهای گتائه در منطقه داکیه (Dacia) که امروزه رومانی نامیده می‌شود، شکست خوردند و مناطق رومانی و مولداوی امروزی به گستره‌ی ایران افزوده شد. این پیروزی بزرگ، یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ باستان و نخستین پیشروی نظامی بزرگ شرق (آسیا) به غرب (اروپا) به شمار می‌رود.
داریوش بزرگ این پیروزی و دلیل لشکرکشی به اروپا را در کتیبه‌ای شرح داده و مناطق متصرفه را نام برده است. هرودوت در کتاب چهارم خود به شرح جنگ داکیه پرداخته و استرابو نیز منطقه مفتوحه ایران در این پیروزی را «دائوی» (Daoi) نامیده است.
این منطقه بعدها توسط رومی‌ها در جنگ‌های سال 101 تا 106 میلادی تصرف و سپس «رومانیا» نامیده شد. تاریخ‌نگاران اروپايی این نبرد را از بزرگترين رويدادهای دنيای باستان و نخستين پيشروی نظامی بزرگ و عميق شرق (آسيا) در غرب (اروپا) به شمار آورده‌اند.
داريوش بزرگ دو سال پيش از این جنگ، در سال 44 شاهنشاهی كار ساختن تخت جمشيد را آغاز كرده بود.
داریوش بزرگ چهارمین شاهنشاه هخامنشی بود که از سال 37 تا 73 شاهنشاهی در ایران فرمانروایی کرد. در دوران فرمانروایی او، شاهنشاهی هخامنشی به بزرگ‌ترین گستره خود رسیده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر