164 سال پیش در چنین روزی، 13 آبان 2415 شاهنشاهی (1856 میلادی)، دولت اهریمن انگلیس به دنبال اعلان جنگ به ایران، از هند نیروی نظامی و کشتی توپدار به ایران فرستاد و هرات را از ایران جدا کرد.
اخطارهای دیپلماتیک دولت وقت لندن به ایران مبنی بر این که ایران بپذیرد از هرات و غرب افغانستان بگذرد، از آنجا بیرون رود و هرات افغانستان را واگذار کند، مورد بی‌اعتنایی تهران قرارگرفته بود. دولت لندن که به هندوستان تجاوز کرده بود، به دنبال دادن اعلان جنگ به ایران، از هند نیروی نظامی و کشتی توپدار روانه ایران کرد. این نیرو در دو گروه به بوشهر (فارس)، خارک و خرمشهر (خوزستان) رسیدند.
ناوهای انگلستان پس از رسیدن به آب‌های بوشهر، پس از یک گلوله‌باران شدید گام بر خاک ایران در ساحل بوشهر گذاردند و نبرد خیابانی آغاز شد. در نبرد خیابانی که 45 روز به درازا انجامید، بیشتر مردم شهر و کرانه‌ی بوشهر در برابر یورش ایستادند و با پدافند پایداری کردند.
سرانجام، در دی ماه سال 2416 شاهنشاهی نیروهای فرستاده شده از انگلستان به ریاست « جیمزاوت رامJames Outram» پس از شش هفته و 3 روز نبرد خیابانی، بندر بوشهر و کرانه‌ی آن را به دست آوردند تا دولت وقت تهران وادار به چشم‌پوشی و دل فروبستن از شهر هرات و غرب افغانستان امروز شود که از زمان ایجادِ کشور ایران به دست کوروش بزرگ همیشه بخشی وفادار از ایران و کانون فرهنگ و ادب فارسی، و برای مدتی نیز شاهزاده‌نشین ایران و پایگاه فرمانروایی خراسان بود. شاه‌عباس که در هرات زاده شد پیش از پادشاهی در این شهر می‌زیست.
سرزمین هرات بخشی بنیادین از ایران‌زمین بود که در روزگار باستان «آریانا» خوانده می‌شد. «افغانستان» نامی است که انگلیسی‌های متجاوز بر ایران خاوری گذارده‌اند.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر