1032 سال پیش در چنین روزی، 24 آبان سال 1547 شاهنشاهی (988 میلادی)، سالروز پایه‌گذاری فرمانروایی غزنویان است که بیشتر فرمانروایان ایران خاوری بودند.
ساسانیان برای جلوگیری از ورود تیره‌های دوردست آسیای میانه به فرارود (ماوراءالنهر)، در مرزهای شمالی این سرزمین،سیر دریا، رودسیحون، پادگان‌های بیشماری زیر عنوان «مرزبان» پایه‌ریزی کرده بودند که پس از افتادن ایران به دست یورشگران تازی، این پادگان‌ها برچیده شد و کوچ آن تیره‌های ساکن در آن‌سوی فرارود آغاز شد و عباسیان و پیش از آنان حتی امویان به بهره‌گیری از مردان این تیره‌ها در ارتش‌های خود پرداختند که به «غلام» زبان‌زد شده بودند. از این راه به نیرو دست یافتند. نیرومند شدن سبکتکین هم از همین راه بود. وی ژرف‌تراز پیشینیان خود در ایران خاوری پیشروی کرده بود.
سلطان محمود غزنوی مهمترین فرمانروای غزنویان بود. وی با این که از تبار ایرانی نبود به ادبیات فارسی خدمت بسیار کرد. از ویژگی‌های نوشتار ناسروده‌ی فارسی (:نثر) در این روزگار می‌توان به گسترش گویش فارسی دری، به شوند زادگاه ادبیات نوین در خاورزمین، گسترش فارسی‌نویسی در نوشتارهای گوناگون تاریخی، فلسفی، دینی و پدیداری واژگان ترکیبات، و واژاک (:اصطلاح) نو در سخن ناسروده‌ی فارسی (:نثر) از سوی نویسندگان ایرانی اشاره کرد.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر