پروژه‌ی بررسی و مستندنگاری محوطه‌ی پارینه‌سنگی برای چند درخت در جزیره هرمز، به شناسایی درخور نگرشی (قابل توجه ای) از دست‌ساخته‌های سنگی انجامید که با توجه به یافته‌های باستان‌شناسان می‌توان آن را به دوره پارینه‌سنگی میانی نسبت داد.
به‌گزارش میراث‌آریا و به‌گفته‌ی از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سپهر زارعی سرپرست هیات باستان‌شناسی، سه‌شنبه دوم آذرماه ۱۴۰۰ خورشیدی، با اعلام این خبر گفت: «نتایج حاصل از بررسی اولیه محوطه چنددرخت به‌منظور ارزیابی ظرفیت این محوطه برای انجام برنامه‌های میدانی آینده، روشن کرد که پیشینه حضور انسان در این جزیره، نیازمند بازبینی است.»
او یادآوری کرد: «با وجود دست‌ساخته‌های سنگی شاخص و به‌ویژه حضور تکنیک لوالوا، می‌توان این مجموعه را به دوره پارینه‌سنگی میانی منتسب کرد.»
این باستان‌شناس افزود: «این یافته‌های تازه، حضور گروه‌های شکارگر-گردآورنده دوران پارینه‌سنگی در این جزیره را تایید کرده و بیانگر اهمیت تنگه هرمز در باستان‌شناسی پارینه‌سنگی خلیج‌فارس و سواحل جنوبی ایران است.»
زارعی گفت: «حفظ این محوطه و منظر زیست‌محیطی آن و انجام پژوهش‌های بیشتر در این بخش از سواحل شرقی جزیره هرمز یکی از آرمان‌های پژوهشی-حفاظتی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان است.»
او ابراز امیدواری کرد: «پژوهش‌های آینده شامل بررسی فشرده، نمونه‌برداری سیستماتیک، کاوش لایه‌های برجا و مطالعات تکمیلی، دانش باستان‌شناسان را در مورد گسترش گروه‌های پارینه‌سنگی و ارتباط خلیج‌فارس با جنوب ایران و شبه‌جزیره عربستان در دوره پلیستوسن را افزایش دهد.»
این باستان‌شناس افزود: «محوطه چنددرخت، نخستین مدرک از استقرارهای دوره پارینه‌سنگی در جزیره هرمز و پس‌از محوطه بام قشم، دومین مدرک از این گونه استقرارها در جزایر خلیج فارس است.»
بناوند، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرمزگان نیز با اشاره به شناسایی یک محوطه از دوره پارینه‌سنگی از سوی کارشناسان این اداره‌کل در سواحل شرقی جزیره هرمز یادآوری کرد: «در بررسی اولیه پراکندگی قابل توجهی از دست‌ساخته‌های سنگی بر روی یک پادگانه دریایی (تراس ساحلی) شناسایی شده که باتوجه به مشاهدات باستان‌شناسان از ویژگی‌های فن‌آوری و گونه‌شناختی آن‌ها و وجود تکنیک لوالوا قابل قابل انتساب به دوره پارینه‌سنگی میانی است.»
بناوند افزود: «دوره‌ای که هم‌زمان با حضور انسان نئاندرتال و به‌گمانی انسان هوشمند باستانی در ایران است و نزدیک‌به ۲۰۰ هزار سال پیش آغاز و نزدیک‌به ۴۰ هزار سال پیش به پایان رسیده است.»
او با اشاره به بررسی‌های باستان‌شناختی پیشین در جزیره هرمز که از دهه ۱۳۱۰ خورشیدی آغاز شده و در آن تنها آثار و بقایای سکونت‌های دوره اسلامی یافت شده است یادآور شد: «اما در خلال بازدید کارشناسان اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان هرمزگان برای نخستین‌بار پراکندگی دست‌ساخته‌های سنگی بر روی پادگانه دریایی به‌نام «چنددرخت» شناسایی شد. »
بناوند با اشاره به اهمیت این کشف، برنامه‌ریزی و اجرای پروژه بررسی مقدماتی آغاز شده در این محوطه را با هدف بررسی زمینه طبیعی این محوطه و بقایای پارینه‌سنگی دانست و اظهارکرد: «این پژوهش محدوده، به‌منظور ثبت پراکندگی دست‌ساخته‌های سنگی و مطالعه گونه‌شناختی و فن‌آوری دست‌ساخته‌ها و ارائه یک گاهنگاری نسبی انجام شد.»
خبرنگار امرداد: بامداد رستگار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر