در چنین روزی، 19 آبان ماه سال 41 شاهنشاهی، برابر با دهم نوامبر سال ۵۱۸ پیش از میلاد، کار ساختن آبراه (کانال) میان دریای سرخ و رودنیل برای عبور کشتی‌های ایران از خلیج پارس به مدیترانه به سرانجام رسید.
سنگ نبشته‌های به دست آمده در طول این آبراه نشان می‌دهد که پس از پایان کار هر قسمت از این آبراه، جزئیات کار بر سنگ حک و در محل نصب می‌شد که شرح آن درکتاب «تاریک و روشن‌های مصر باستان» به نوشته‌ی مصرشناس آلمانی کارول میسلیویک آمده است. به نوشته دیودوروس سیکولوس، این آبراه به تصمیم داریوش و با هدف نظامی ساخته شد.
داریوش پس از تکمیل آبراه خودش از آن بازدید کرد و همراه با دیدار از گور پادشاهان مصر و نوشته‌ها و بناهای آنان دستور جمع‌آوری تاریخ مصر را در یک مجموعه داد که باقی مانده است.
خشایارشا نیز چنین آب‌راهی را در یونان ساخت که با حفاری‌های دهه‌ی گذشته به دست آمده است. مصردرسال ۵۲۵ پیش از میلاد توسط کمبوجیه پسر و جانشین کوروش بزرگ تصرف شد و تا سال ۴۰۴ پیش از میلاد (به مدت ۱۲۱ سال) یک ساتراپی (ایالت) ایران بود.
تارنمای امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر