آسیای میانه یا فرارود بخشی از سرزمینهای ایرانی‌نژادان است که با همه‌ی آسیبهایی فراوان که از ترک‌تازیِ ترکان و اُزبکان و تازش و ستمِ روسان دیده است زبانِ پارسی در بخشهایی از آن هنوز زنده و پابرجا است.
در این ویژه‌نامه، «پارسی‌انجمن»، در جُستارهایی چند، به زبان و ادبِ و دبیره‌ی پارسی در فرارود و نیز چه‌بود و چیستیِ تاجیکان از نگاهِ تاریخی و فرهنگی و زبانی می‌پردازد.
پیشگفتار
روشن است از من نشانِ پارسی چامه‌ای از اسفندیار نظر
زبانِ فارسی و مرزهای جغرافیایی آن در گفت‌وگو با مسعود میرشاهی
بررسی گستره‌ی زبان پارسی در جهان در گفت‌وگو با حسن انوشه
چه‌بود و چیستیِ تاجیکان
گفت‌وگوی اسفندیار آدینه با صفر عبدالله درباره‌ی هویتِ ایرانی و تاجیکی
بخشِ نخست: زبانی به نام «تاجیکی» وجود ندارد
بخشِ دوم: ایرانی هستیم و زبانمان پارسی است
بخشِ پایانی: باید خط فارسی را زنده کنیم
تات و تاتی و تاجیک از یحیی ذکا
چراییِ فروافتادنِ سامانیان از مهدی سیدی
تنگناهای زبانِ پارسی در تاجیکستان
زبان پارسی آماجِ تازشها از شهربراز
چالشهای امروزِ زبانِ فارسی از رضا امینی
زبانِ ملی تاجیکان پارسی است! (پاسخِ داریوش رجبیان به «زبانِ ملتِ تاجیک زبانِ تاجیکی است!» نوشته‌ی فرهاد رحیمی، رئیسِ فرهنگستانِ علومِ تاجیکستان)
پارسی، تاجیکی یا دری؟ گفت‌وگو با امید جَیهانی
دیدگاهِ انگلس درباره‌ی زبان، دبیره و ادبِ پارسی در نامه‌اش به مارکس و کارکردِ این نامه بر زبانِ ادبیِ پارسی در سُغد و خوارزم از بزرگمهر لقمان
دبیره‌ی پارسی در تاجیکستان
گذار به خطِ پارسی: به گذشته یا به‌سویِ آینده‌ای روشن‌تر؟ از احمدشاه کامل‌زاده
جُستاری چند
واژه‌گزینی در تاجیکستان و دشواریهای آن از محمدجان شکوری بخارایی
واژه‌های سره در پارسی تاجیکستانی از امیرحسین اکبری شالچی
خوانش تازه‌ای از سرود مردمِ بخارا از دادخدا سیم‌الدین‌اف
کسان
صدرالدین عینی، زبان فارسی و تاجیکستان از جلال متینی
صدرالدین عینی و دگرگونیِ الفبا از کمال عینی
آگاهیها
ویژه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر