پارسی‌انجمن: «آیینه‌ی نوروز» سروده‌ی احمد شکیب (بزرگ امید) از چامه‌سرایانِ بَغلانِ خراسان است.
وی در پیشگفتارِ این سروده گوید: «اگر زبانهای لاتین و یونانی باستانی فروخفتند، و اگر سانسکریت جا را برای زبانها و گویشهای امروزین تهی کرد، پارسی ماندگار ایستاد، و به گفته‌ی جاویدان‌یاد «پرویز ناتل خانلری» هنوز آن فارسیِ پهلوان است که بود. آنچه می‌خوانید گوشه‌ای از سره‌سرایی بدین زبان است.»
فهرستِ «آیینه‌ی نوروز» چنین باشد:
پیشکش و دیباچه
واپدیداریِ فره
گفت‌وگوی هستی با نوروز
رازگفتنِ زرمان با نوروز
همپرسگیِ نوروز و دین – بانو
دیدنِ نوروز بهار را در خواب
گفت‌وگوی گلِ آفتاب‌گردان با نوروز
داستانِ نوروز و رنگین‌کمان
رسیدنِ نوروز بر فرازِ هکر
همپرسگیِ نوروز با مهران‌دخت
نوروز و راهِ سیمرغ
رسیدنِ نوروز به بیشه‌ی مهرگان
به‌هم‌رسیدنِ نوروز و بهار
دزدیدنِ دشیارِ دیو بهار را
بالاگرفتنِ کارِ اژدهاک
گریختنِ نوروز از دمِ اژدها
آفرین‌خواندن نوروز بر داریوش
رهسپارشدنِ نوروز به کوشانشهر
فراپدیداریِ فره
«آیینه‌ی نوروز» را از «اینجا» بارگیرید.
شکیب، احمد (بزرگ امید) (۱۳۸۸)؛ آیینه‌ی نوروز؛ انجمنِ نویسندگانِ بلخ؛ کابل.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر