292 سال پیش در چنین روزی، 14 شهریور 2288 شاهنشاهی، سپهبد ایران، نادرقلی افشار، پس از پیروزی بر عثمانیان تبریز را باز پس گرفت. تبریزیان ورود نادر را جشن گرفتند و شهر را آذین بستند.
نادرقلی افشار (بعدها نادرشاه) که با دلاوری خود در یكی از سرزمین‌های خراسان به قدرت رسیده بود، پس از یورش افغان‌ها به اصفهان، به یاری شاه‌تهماسب صفوی رفت و افغان‌ها را شكست داد.
سپس سفیری به دولت عثمانی فرستاد و تخلیهی سرزمین اشغالی آذربایجان را خواستار شد. عثمانیان اهمیتی به فرستاده‌ی نادر نداده و در اشغال آذربایجان پافشاری داشتند. بنابراین نادر به كمک یاران خود وارد تبریز شد و آن جا را باز پس گرفت. نادرشاه سال 2294 شاهنشاهی تاج‌گذاری کرد.
دولت عثمانی از یک سو و روسیه تزاری نیز از سوی دیگر، با بهره‌گیری از اوضاع نابسامان ایران، به سرزمین ایران در کرانه‌ی دریای مازندران و غرب ایران دست درازی کردند. این دو دولت با میانجی‌گری سفیر فرانسه در عثمانی، قراردادی به امضا رساندند که به مقاسمه‌نامه ایران و یا قرارداد استانبول نامدار است و برپایه‌ی آن سرزمین‌های اشغالی را میان خود تقسیم کردند.
به‌موجب این قرارداد سرزمین‌های ساحلی دریای مازندران به روسیه واگذار شد و خط مرزی جدید از ملتقای ارس ـ کُر تا اردبیل کشیده شد و نواحی غرب این خط مرزی به عثمانی واگذار گردید که شهر تبریز نیز از آن جمله بود.
در این میان اشرف افغان خواستار پس‌نشینی عثمانیان از سرزمین‌های اشغالی ایران شد. در پی مخالفت دربار عثمانی، اشرف افغان با احمد‌پاشا، سرعسکر جبهه عراق وارد جنگ شد و شکست خورد. سرانجام، اشرف در سال 2285 شاهنشاهی با امضای قراردادی در همدان، حاکمیت دولت عثمانی بر غرب ایران را به رسمیت شناخت.
این رویدادها با یورش افغان‌ها و سقوط اصفهان آغاز می‌شود و با یورش عثمانی به ارمنستان شرقی (بخش ایرانی) و فتح ایروان می انجامد. سپس با پدیداری سپهبد نادر، نامور به تهماسب قلی‌خان و پیروزی‌های درخشان وی بر افغان‌ها و عثمانی، برقراری دوباره فرمانروایی ایران بر سرزمین‌های از دست رفته ادامه می‌یابد.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر