پارسی‌انجمن: عبدالحسین نوشین، نویسنده، پژوهنده، هنرمند و بُنیادگذارِ نمایشِ نوین و جهانی در ایران، یکی از چهره‌های نامدارِ روزگارِ ما بود که شوربختانه به دامِ دستگاهِ تبهکارِ حزبِ توده افتاد. او که می‌رفت تا همگام با همسرِ هنرمندش لُرِتا و شماری دیگر از هنرمندان – که بیشتر، دست‌ْپروردگانِ این دو بودند – روزگارِ هنری‌ِ تازه‌ای را در ایران آغاز کند، در سالهای واپسینِ دهه‌ی بیست، به شَوندِ(علت) درگیری در برنامه‌های حزبِ توده در آن روزگار، نخست به زندان افتاد و سپس با گریز از زندان به شوروی پناهنده شد.
نوشین، هرچند همواره در آرزوی پی‌گیری‌ِ کارِ هنری‌اش می‌سوخت، بیکار ننشست و با پیوستن به گروهِ ویراستارانِ شاهنامه‌ی فردوسی در آکادمیِ علومِ شوروی سویه‌ی ادبی و پژوهشی‌ِ هنرش را به نمایش گذاشت.
از نوشین نبیگِ(کتاب) ارزنده‌ی واژه‌نامک در گزارش واژه‌های دشوارِ شاهنامه بر جای مانده که دسته‌‌کلیدِ گره‌گشایی است در دستِ هر پژوهنده‌ی شاهنامه‌ی فردوسیِ بزرگ.
نوشین در این واژه‌نامه بسیاری از واژه‌های آمیخته‌‌ی(مرکبِ) شاهنامه همچون نیکی‌دهش و نیک‌اختر را گزارش کرده و همچنین گواههایی چند، چه از فردوسی و چه از دیگر سخنوران، به دست داده است. وی در واژه‌نامه برای واژه‌های دشوار زبر و زیر گذاشته و چم(معنی) آنها را به همراه ریختِ اوستایی و پارسیگِ (پهلوی) برخی واژه‌ها به دست داده است. گفتنی است که این واژه‌نامک برپایه‌ی پنج دست‌نبشتِ شاهنامه گرد آورده شده است.
واژه‌نامک (فرهنگِ واژه‌های دشوارِ شاهنامه) را از «اینجا» بارگیرید.
نوشین، عبدالحسین؛ واژه‌نامک (فرهنگِ واژه‌های دشوارِ شاهنامه).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر