1089 سال پیش، در تیرماه سال 1490 شاهنشاهی (جولای 931 میلادی)، شهر همدان، نخستین پایتخت ایران باستان که از زمان شکست سپاه ایران در جنگ نهاوند از دست رفته بود، به دست مردآویز (مرداویج) آزاد شد.
مردآویز قهرمان ملی ایرانیان، برای بازگرداندن استقلال، آزادی و حاکمیت ملی ایران می‌کوشید. شهر همدان را از دست‌نشانده‌های خلیفه‌ی عباسی پس گرفت و پیروزمندانه به نام «مردم ایران» بر همدان چیره شد. همدان که از آن به عنوان نخستین پایتخت ایران باستان نام برده می‌شود در سال 1201 شاهنشاهی، سال شکست سپاه ایران از تازیان در نهاوند، از دست رفته بود.
مردآویز از شمال ایران بپاخاست. سپس بر سرزمین مرکزی ازجمله کاشان و اصفهان چیره شد. اصفهان را پایتخت ایران خواند و نخستین جشن سده پس از نابودی دودمان ساسانیان را در بهمن‌ماه سال 1492 شاهنشاهی در آن شهر برگزار و سفارش کرد که آیین «نوروز» و دیگر جشن‌های ملی همانند دوران گذشته برگزار شود و کسی جز به پارسی سخن نگوید.
ابوجعفر محمد ابن جریر طبری تاریخ‌نگار نامی ایران و دارنده‌ی تاریخ 16 جلدی طبری به سال 1481 شاهنشاهی درگذشت و نتوانست قهرمانی‌های میهن‌دوستانه‌ی هموطن خود، مرداویز، را برنگارد.
در آن زمان در هر گوشه‌ای از ایران قهرمانانی بپاخاسته بودند تا به میهن نیاکانی خود آزادی بخشند و زبان پارسی را زنده نگهدارند که درمیان مازندرانی‌ها و گیلانی‌ها (دیلمان) – اسفار (اسوار)، ماکان، مرداویز و پسران بویه بلند آوازه‌ترند.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر