بر پایه‌ی اسناد و آثار باستانی، 2485 سال پیش، در تیرماه سال 94 شاهنشاهی (جولای 465 پیش از میلاد)، شکل‌گیری ایجاد یک واحد ثابت ارتش ایران به نام گارد یا سپاه جاویدان آغاز شد.
سپاهی که سربازانش پس از هر جنگ به خانه و کسب و کار خود باز نمی‌گشتند و در سربازخانه آماده‌باش بسر می‌بردند.
در خیابان‌های شهر شوش و نیز تخت‌جمشید که به تازگی تکمیل شده بود، سربازان تازه‌ای با پوشش (:یونیفورم) ویژه و تنها مسلح به نیزه و کمان و دشنه کمری (خنجری بدون خمیدگی) که با هماهنگی و سامان‌دهی ویژه گام برمی‌داشتند و هر دم به پیرامون خود نگاه نمی‌کردند، دارای قدی بلند و باریک اندام بودند جلب توجه می‌کرد و نمایندگان سیاسی ملل دوردست در دو پایتخت فرمانروایی ایران این رویداد را گزارش کرده‌اند.
این سربازان تازه، پایه‌گذار یک واحد یکپارچه‌ی ارتش ایران شدند که نام سپاه جاویدان به خود گرفت، درست مانند ارتش‌های امروز در جهان، پیشه‌ی سپاهی‌گری و به گفته‌ی خواجه نظام‌الملک «سپاه وری» در جهان پدیدار شد. افراد این واحد، پیوسته و هماهنگ تمرین و مشق نظامی می‌کردند و سازمانی درجوار خود داشتند که همواره در تلاش برای فراهم کردن جنگ‌افزار تازه و یافتن تاکتیک‌های جدید و پیدا کردن راه رویارویی با فنون نظامی دیگر ملل بود. سازمان دیگری مهمات و تدارکات و اسب و ساز و برگ برای این واحد را تهیه می کرد و گروهی هم بودند که در سراسر ایران به جستجوی بهترین و شایسته‌ترین نوجوانان و جوانان برای جذب نیرو به این واحد می‌پرداختند و از نوجوانی این پسران را زیر پوشش آموزش و پرورش ویژه می‌گذاشتد از جمله که باید به یاد می‌داشتند که نباید در جنگ پس نشست و یا شکست را پذیرفت و در برابر دشمن سر فرود آورند. مرگ یا پیروز شدن.
یک دسته 120 نفری از این واحد، در هنگام جنگ مامور نگهبانی و پاسداشت از پرچم بود که پس از آن به نام «کاوه» نخستین انقلابی جهان که بر ضد ظلم و زورگویی به‌پاخاست «درفش کاویان» خوانده می‌شد. اسپارتاکوس دومین انقلابی بنام جهان در سده‌ی نخست پیش از میلاد و مدت‌ها پس از «کاوه» در برابر زورگویی و ستم به‌پا خاست.
ژنرال «کولن پاول» وزیر امور خارجه پیشین آمریکا که پیشتر رئیس ستاد ارتش این کشور بود در کتاب خاطراتش درباره واحد جاویدان ارتش ایران نوشته است که «… ما در تاریخ‌های نظامی درباره استقامت و وفاداری سپاه (گارد) جاویدان ایران باستان مطالب بسیار خوانده بودیم و ژنرال‌هایی که در زمان شاه از ایران به آمریکا می‌آمدند و مهمان ما بودند و پس از انقلاب بیشترشان اعدام شدند با تاکید می‌گفتند که گارد جاویدان با همان کیفیت دوران باستان در ایران امروز بازسازی شده است، ولی با تعجب دیدیم که در سال 1979 چگونه افراد این گارد که ما منتظر اقدام آنان بودیم، در برابر انقلابیون، همچون برگ خزان بر زمین افتادند و هیچ شدند و ….».
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر