2533 سال پیش، در تیر ماه سال 46 شاهنشاهی (جولای سال 513 پیش از میلاد)، با پیروزی سپاه داریوش بزرگ در کنار رود دانوب جنوبی، سراسر بالکان شرقی به گستره‌ی فرمانروایی ایران افزوده شد.
ارتش ایران نیروهای کنفدراسیون گتائه Getae را در کنار دانوب جنوبی، منطقه داکیه (دی شیا، رومانی امروز) شکست داد و سراسر بالکان شرقی را به قلمروی ایران افزود. بالکان به معنای رشته کوه های جنگلی، منطقه کوهستانی شبه جزیره شکل در جنوب شرقی اروپا، از دریای آدریاتیک تا دریای سیاه است.
به فرمان داریوش بزرگ، ارتش ایران به فرماندهی سپهبد بغابیش (بغابیشه) برای سرکوب سیتی‌ها از دریای مرمره گذشت و پا به اروپا نهاد. فرمانروایان محلی برای ایستادگی در برابر نیروهای ایران که آمیخته از هشتاد هزار تن بودند کنفدراسیون «گتائه» را تشکیل داده بودند که پس از چند روز نبرد، 13 جولای شکست خوردند و رومانی و مولداوی (مولدوای امروز) تا اوکراین از آن ایران شد. داریوش بزرگ گزارش از این پیروزی و شوند لشکرکشی به اروپا را در سنگ‌نبشته‌ای آشکارسازی کرده است و سرزمین‌های در دست گرفته شده را نام برده است.
هرودوت در کتاب چهارم و بیشتر در صفحه 93 این کتاب به بازگویی از جنگ دِی شیا (داکیه) پرداخته و استرابو سرزمین پیروزمندانه‌ی ایران در پیروزی داکیه را «دائویDaoi» نامیده است ـ سرزمینی که رومی‌ها آن را در جنگ‌های سال 101 تا 106 میلادی به دست آورده‌اند و سپس «رومانیا» خوانده شده است.
تاریخ‌نویسان اروپایی نبرد جولای 513 پیش از میلاد در داکیه را از بزرگترین رویدادهای دنیای باستان و نخستین پیشروی نظامی بزرگ و عمیق شرق (آسیا) در غرب (اروپا) بشمار آورده‌اند.
داریوش بزرگ دو سال پیش از جنگ «دی شیا، رومانی»، در سال 515 پیش از میلاد کار ساختن تخت جمشید را آغاز کرده بود.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر