ایران زیبای من - آبشار گزو؛ خروش آب‌های توفنده

شهرستان سوادکوه در استان سرسبز و زیبای مازندران، برای گردشگران و طبیعت‌نوردان جایی دلخواه و مالامال از جاذبه‌های زیست‌بومی است. به هر گوشه و کنار آن که گام بگذارید شگفتی‌های دلربایی را خواهید دید که همانند آن زودیاب و دست‌یافتنی نیست. یکی از آن دیدنی‌های چشم‌نواز، «آبشار گزو» است.

گزو از شمار بلندترین آبشارهای استان مازندران است. در میان جنگلی سرسبز و بسیار زیبا جای گرفته است؛ جایی که به آن «لفور» می‌گویند. لفور گستره‌ای جنگلی است که خود از بخش‌های هیرکانی به شمار می‌آید.

آبشار گزو در 25 کیلومتری شهر زیرآب جای دارد. برای رسیدن به آن باید از راهی کم‌و‌بیش زمان‌بَر گذشت؛ راهی نزدیک به 40 کیلومتر، آکنده از زمین‌های هموار و ناهموار و باران‌خورده! شیب راه، گاه ملایم است و گاه تند. همین است که گذر از آن جاده‌ی خاکی و نمناک، راه سپردن را به کندی شدنی می‌سازد.
درباره‌ی بلندای آبشار، گمانه‌زنی‌ها چندگونه است. جست‌و‌جوها نیز جز سردرگمی، راه به جایی نمی‌بَرد. در جایی بلندی آبشار را 48 متر نوشته‌اند، جای دیگر 50، گاه 53 و در جاهایی نیز 70 و بیش از 70 متر! این همه تفاوت در ثبت بلندی آبشار گزو، شگفت‌انگیز است. اما هر چه هست، گزو از دو آبشار شکل گرفته است؛ یکی از آن دو بسیار بلندتر است.

آبشار گزو با همه‌ی زیبایی‌های چشمگیری که دارد، در فصل تابستان جای مناسبی برای برخی گردشگران نیست. از آن‌رو که نمناکی هوا و شرجی بودن آن گستره، برای کسانی که به چنان آب‌و‌هوایی خو نگرفته‌اند، آزاردهنده است. اما در بهار و پاییز، گزو دیدنی‌های بسیاری دارد و هوای آن نیز دلپذیر است و یاری‌رسان گردشگرانی که گام در راه گذاشته‌اند تا با گوشه‌ای دیگر از طبیعت کم‌مانند ایران آشنا شوند. با این همه، آن‌هایی که با طبیعت آن پهنه آشنا هستند می‌گویند در روزهای بارانی هرگز نباید راهی آبشار شد. تاب آوردن باران‌های تند و آسیب‌رسان آنجا، آسان نیست.
بی‌گمان طبیعت بسیار زیبای پیرامون آبشار گزو چیزی نیست که بتوان از آن چشم پوشید. گیاهان گوناگون و صخره‌های خزه بسته، در کنار آب خروشانی که شاخه‌به‌شاخه هیاهوکنان سرریز می‌شود و به حوضچه‌ای آکنده از آب‌های زلال می‌ریزد، در یاد هر بیننده و گردشگری می‌ماند! در فصل پاییز نیز غوغایی از رنگارنگی درختان جنگلی لفور در آن گستره برپاست.

آبشار گزو در حجمی بسیار سرریز می‌شود. دیوار پشتی آبشار نیز قوس‌دار است و همین نیز یکی از دلایل پُرفشار بودن آب است. صخره‌های گرداگرد آبشار گزو نیز جایی دلخواه برای صخره‌نوردان است.
آبشار دیگری نیز در نزدیکی گزو جای دارد که به نام «آبشار هفت تیرکن» شناخته می‌شود. این آبشار 9 متر بلندا دارد و از 7 آبشار کوچک شکل گرفته است.
آبشار گزو برای آن‌هایی که در جست‌و‌جوی خودنمایی و نوازشگری طبیعت هستند، شوق‌آور است و ستایش برانگیز. دیدن این گستره‌ی چشم‌نواز و سرشار از زیبایی و آرامش را نباید از دست داد!

خبرنگار امرداد: بامداد رستگار