۲۳ مهر ۱۳۹۶

تونل کندوان، بی‌مانند در تاریخ مهندسی ایران

خبرنگار امرداد: فرشته جمشیدی
تونل یا دالان یک راهرو زیرزمینی است که تعریف همگانی ندارد؛ اما به هر روی تونل‌ها بیشتر کمابیش دو برابر پهنایشان درازا (:طول) دارند. هم‌چنین آن‌ها باید از آغاز هر دهانه در همه‌ی سویه‌ها (:اطراف) بسته باشند. برخی از برنامه‌ریزان شهری هر سازه‌ی دالان‌‌مانندی بلندتر از ۱۶ کیلومتر را تونل می‌نامند و کم‌تر از این را زیرگذر می‌دانند.
هم‌چنین شاید هنوز بسیاری از ما نمی‌دانیم که ايرانيان دارای تجربه‌ی سه هزار ساله‌ی تونل‌سازي در جهان هستند. کاریز‌ها كه تونل‌هاي جا به جایی آب هستند، از نوآوری بي‌مانند ايرانيان است. درازای برخی از اين تونل‌ها بيش از 160 كيلومتر است. هم‌چنين شماری از این کاریزها دو اشکوبه(:طبقه) هستند.
ولی در میانه‌ی این تجربه‌ی سه هزار ساله شاید روز 27 اردیبهشت ۱۳۱۷ (16 می سال 1938 میلادی) برای بسیاری از هندازگران(:مهندسان) راه ایرانی جایگاهی ویژه داشته باشد، و آن پایان ساخت تونل کندوان است که در سال 1314 خورشیدی (1935 میلادی) آغاز شده بود. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر