- جمهوری اسلامی موفق شد، با محاصره نظامی پاسارگاد از برگزاری مراسم بزرگداشت کوروش جلوگیری کند.
- صدها نفر از مردم که تا مرودشت رفته بودند، چند کیلومتر مانده به مقبره کوروش متوقف شدند.
- ایست بازرسی، گردان‌های بسیج و سپاه و هلی‌کوپتر اما نه برای جنگ، بلکه مقابله با تجمع در منطقه مستقر شده بود.
- پاسداران در کوه و بیابان دنبال مردم می‌کردند و با ضرب و شتم راه آنها را سد می‌کردند.
از یک هفته مانده به روز موعود، نه تنها دور تا دور آرامگاه تاریخی کوروش با میلههای آهنی محصور شد بلکه روی آن پوششی کشیده شد که حتی از دور قابل دیدن نباشد.
مخابرات با هماهنگی وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه به صورت فلهای اقدام به ارسال پیامک‌های تهدیدآمیز برای شهروندان کرد و به آنها اخطار داد که حضور در تجمعات غیرقانونی موجب برخورد قضایی می‌شود. تراکت‌هایی هم بین مردم پخش شد که آنها را تهدید کرده بود روز هفتم آبان «جعلی» است و «معاندین ضدانقلابِ خارجنشین» آن را برنامهریزی کرده‌اند و در صورت تجمع، طبق قانون مجازات اسلامی با آنها برخورد می‌شود.
رژیم برای اینکه حضور نظامی خود را در اطراف پاسارگاد توجیه کند، چهارم آبان‌ماه به نقل از نهادهای امنیتی در رسانه‌ها گزارشداد که «گروهک منافقین» و «عناصر آشوبگر ضد انقلاب» برای ایجاد اغتشاش به مناسبت بزرگداشت یکی از پادشاهان ایران باستان برنامه ریخته‌اند و قصد دارند با راه انداختن تجمع اعتراضی علیه مفاسد و مشکلات اقتصادی در کشور آن را به انحراف بکشانند و علیه نظام و «مقدسات اسلامی» شعار دهند.
یک مقام امنیتی هم گفت، آنها با تشویق هواداران خود برای حضور در این بزرگداشت، قصد درگیری با نیروهای انتظامی و گرفتن فیلم و عکس جهت انتشار در رسانه‌ها دارند و به دنبال «کُشته‌سازی» در این درگیری‌ها هستند.
اما موضوع برای جمهوری اسلامی آنقدر حاد بود و هست که علاوه بر نیروهای پیاده، یک هلی‌کوپتر هوانیروز سپاه و یک فروند جت رنجر پلیس نیز در منطقه مستقر شد تا افرادی را که با کمک بومی‌های منطقه از کوه و کمر به سوی پاسارگاد حرکت می‌کردند شناسایی کنند.
حتی همزمان سازمان بسیج اعلام کرد که قصد دارد درست در همان منطقه و در همین سه روز ۵ تا ۷ آبان رزمایش نظامی به اسم «شهید محسن حججی» و به نام «اردوی رزمی صحرایی» برگزار کند! که البته کسی نشانی از این رزمایش و اردو در منطقه پاسارگاد ندید!
سیمای جمهوری اسلامی هم به صورت پیاپی در کانال‌های مختلف اعلام می‌کرد که محورهای منتهی به مرودشت و پاسارگاد به خاطر راهسازی مسدود است. بومیان منطقه هم، مانند شرایط حکومت نظامی و یا وضعیت اِشغالی، فقط با نشان دادن کارت شناسایی مجوز عبور از ایستهای بازرسی را پیدا می‌کردند.
در این میان امامان جمعه هم بیکار ننشستند و در اکثر شهرهای ایران شروع به حمله به تاریخ ایران باستان کردند و بزرگداشت روز کوروش را «خرافات» معرفی کردند! تندترین سخنرانی را اسدالله ایمانی، امام جمعه شیراز کرد و با نسبت دادن روز بزرگداشت کوروش بزرگ به ماهوارهها و سلطنتطلبها، روز کوروش را مناسبتی جعلی خواند و گفت «هفتم آبان منشأ توراتی و اسراییلی دارد و معلوم نیست کوروش در کدام جنگ کشته شده و اصلاً کجا دفن شده است»!
گرچه جمهوری اسلامی با تمام توان از برگزاری مراسم بزرگداشت کوروش جلوگیری کرد، اما با همین اقدامات به وضوح نشان داد که تا چه اندازه از هویت ملی کشور و پادشاهی که چندهزار سال پیش درگذشته وحشت دارد و از اینکه مردم خود را نه با «حکومت اسلامی» بلکه با تاریخ ملی خود تعریف کنند، در هراس است. در عین حال این واقعیت نیز دوباره تکرار شد که با وجود این همه تهدید و مانعتراشی و حتی ترفند و حقه‌بازی، باز هم جمعیتی انبوه، از پیر و جوان و مرد و زن برای رسیدن به آرامگاه کوروش به عنوان نماد ملی و هویت تاریخی ایران‌زمین تلاش کردند.
در بعضی تصاویر زنانی با وجود آنکه چادر بر سر داشتند در کنار دیگر اعضای خانواده بیتوجه به تهدیدها، سواره و پیاده به شوق آنکه گشایشی برای برگزاری بزرگداشت روی دهد در مسیرهای مختلف دیده می‌شوند. ظاهرا گرایش به تاریخ و هویت ملُی و باستانی و گسترش خودآگاهی ملی بسی فراتر از دین حکومتی است که از سوی جمهوری اسلامی به جامعه تحمیل می‌شود.
در روزهای منتهی به هفتم آبان، وزارت اطلاعات نیز گزارش داد که اعضای یک گروه را که در فضای مجازی و با هدف بزرگداشت روز کوروش دعوت به برگزاری تجمع کرده بودند، دستگیر کرده است. آنها متهم شده‌اند که قصد اقداماتی چون آسیب به اموال عمومی را داشته‌اند. معلوم نیست در آرامگاه کوروش که از سوی حکومت در حصر قرار گرفته، کدام «اموال عمومی»وجود دارد که بتوان به آنها آسیب زد! محمد نوریزاد، نویسنده و روزنامه‌نگار منتقد رژیم هم در شیراز بازداشت شد.
در بعضی شهرها مردم به صورت خودجوش در خیابانهای شیرینی و شربت پخش کردند و در گروه‌های کوچک این روز را گرامی‌داشتند و با بنرها و پلاکاردهایی که در دست داشتند، با تلفن همراه تصاویری از این مراسم را ضبط و کرده در شبکههای مجازی به اشتراک گذاشتند.
حکومت امسال توانست با محاصرهی نظامی پاسارگاد، از برگزاری مراسمی شبیه سال گذشته جلوگیری کند، اما حضور صدها وسیله‌ی نقلیه در مسیرهای منتهی به پاسارگاد، و مردمی که فردی و گروهی در بیابانها و کوهها در پی یافتن مسیری برای رسیدن به آرامگاه کوروش به راه افتادند و گروههایی که در شهرهای خود این روز را گرامی داشتند، یک بار دیگر به آنها نشان داد که هویت و تاریخ ملی مسئلهای نیست که بتوان با سرکوب آن را از میان برداشت و یا پشت حصار پنهان کرد.
ورزشکاران مطرح، سلبریتی‌های سینما و بسیاری هنرمندان برخلاف مواضع حکومت با انتشار تصاویر و یادداشتهای کوتاه هفتم آبان را به عنوان روزی ملی ارج نهادند. در مقابل اما یک برگ تاریخی هم در تقویم جمهوری اسلامی ثبت شد که نگران از حرکت مردم برای یک مراسم ساده‌ی بزرگداشت، با ساز و برگ نظامی به مقابله‌ی آنها رفت.
همه چیز در خدمت کربلا و اربعین
۶۰۰ کیلومتر آن‌سوی پاسارگاد، در مرز شلمچه و ۸۰۰ کیلومتر پس از مرز مهران، هزاران زائر ایرانی، پاکستانی و افغان، در حالی به سمت کربلا و برگزاری مراسم اربعین در حرکت بودند که از ماه‌ها قبل بسیاری از وزارتخانهها، سازمان و نهادهای جمهوری اسلامی با تمام ظرفیت بسیج شدند تا این مراسم مذهبی اسلامی را با شکوه هر چه تمامتر برگزار کنند! از استقرار نیروهای امدادی و آمبولانس و بیمارستان‌های صحرایی گرفته تا ایستگاه‌های صلواتی غذا و با انواع نوشیدنی و بستههای خوراکی که فقط بخشی از تدارکات جمهوری اسلامی و بریز و بپاش‌هایش برای برپایی این مراسم مذهبی شیعیان بود.
ستاد برگزاری اربعین در شهرهای مرزی از جمله کرمانشاه ون‌هایی را به صورت رایگان برای انتقال زائران کربلا به مرز اختصاص دادند.
جمهوری اسلامی به صورت کاملاً سازمان‌یافته شکاف عمیقی را بین مردم و باورهای آنها به وجود آورده است. نتیجه‌ی این برخورد دوگانه، موجی از ستیز و مجادله و توهین طرفین را در فضای مجازی به دنبال داشت. آنهایی که دین را مستبد می‌دانند و عنوان میکنند که اسلام و شیعیان و آخوندها تاریخ و هویت ایرانی آنان را به یغما برده و جای آن خرافات را عَلَم کرده در برابر کسانی که فقط ایمان به اسلام ناب محمدی دارند، و برای آن حاضرند هر مرزی را برای نابودی دیگری زیر پا بگذارند.
در هر حال، بازنده‌ی بزرگ هفتم آبان ۹۶، روز کوروش بزرگ، نه مردمی که برگزاری این مراسم از آنها دریغ شد، بلکه جمهوری اسلامی است که بیش از هر زمان دیگری وحشت عاجزانه‌ی خود را از مردمی که نظام اسلامی را قبول ندارند به نمایش گذاشت. این وحشت و عجز، مهم‌ترین پشتوانه‌ی همه‌ی تجمعات و اعتراضاتی است که سال‌هاست دامان جمهوری اسلامی را گرفته و دیر یا زود به درک همگانی و متشکل و متحد فرا خواهد رویید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر