2565 سال پیش در چنین روزی، 12 خرداد سال 14 شاهنشاهی برابر با 01 جون سال 545 پیش از میلاد، جزیره‌ی 9 هزار کیلومتری قبرس Cyprus در مدیترانه‌ی شرقی به قلمرو ایران، اَبَرقدرت جهان آن روز، افزوده شده بود.
قبرس از نظر وسعت، سومین جزیره‌ی مدیترانه بشمار می‌رود. این جزیره تا مارس 332 پیش از میلاد همچنان در دست ایرانیان بود.
نبرد ایسوس (ناحیه ای در سوریهِ امروز) که در آن یک سپاه از ارتش ایران از اسکندر مقدونی شکست خورد در نوامبر 333 پیش از میلاد روی داده بود. ناحیه‌ی ایسوس تا ساحل مدیترانه [خلیج اسکندرون که بعدا و به مناسبت آن پیروزی نظامی به نام اسکندر مقدونی نامگذاری شده است] فاصله زیاد ندارد.
در دوران فرمانروایی ایران بر قبرس، نهال و تخم بسیاری از درختان میوه منطقه مدیترانه و نیز حَنا (برای تهیه رنگ سرخ) از این جزیره به ایران، و نهال و تخم چند نوع انگور ایران به آنجا منتقل شد. ایرانیان از معادن مس قبرس بهره برداری می کردند. قبرس 19 دهه یک پایگاه دریایی ایران در مدیترانه بود.
به تحریک آتنی ها و همزمان با سایر ایونی ها، قبرسی ها در سال 499 پیش از میلاد برضد امپراتوری ایران دست به شورش زدند که به دست ارتش ایران سرکوب شدند. قبرسی‌ها در سال 344 پیش از میلاد نیز به یک شورش محدود دست زده بودند که بی‌نتیجه بود. آن بار، پادشاه هخامنشی ایران شورشیان را بخشود. پیش از ایرانیان، مدتی هم آشوریان بر قبرس حکومت کرده بودند.
در پی شکست نظامی ایران در نبرد ایسوس از اسکندر، قبرس برای همیشه از ایران جدا شد و پس از درگذشت اسکندر، توسط اسکندریانِ حاکم بر مصر ازجمله پتولمیس Ptolemie اداره شد.
این جزیره استراتژیک در سال 58 پیش از میلاد به دست رومیان افتاد که از سال 1570 عثمانیان جای آنان را گرفتند و مهاجرت تُرکان به آن جزیره آغاز شد. از سال 1878 انگلیسی ها حاکم بر قبرس شدند. قبرس از سال 1960 استقلال یافت.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر