۱۲ مهر ۱۳۹۹

پیدا شدن نیم‌رُخ مرد باستانی از آبراه تخت‌جمشید

در پی انجام واپسین گامه‌های(:مراحل) کاوش در آبراهه‌های تخت‌جمشید، و پس از یافتن 13 اسکلت انسانی و جانوری اکنون سنگ‌نگاره‌ای از چهره‌ی برجسته‌ی یک مرد به‌دست آمد که دارای ویژگی‌هایی کم‌مانند است.

علی اسدی، سرپرست کاوش آبراهه‌های تخت‌جمشید، درباره‌ی ویژگی‌های این نقش‌برجسته یا سنگ‌نگاره گفت: این نقش برجسته در بلندای نزدیک‌به یک متر و بیست سانتیمتری از کف آبراه تراشیده شده است. درازای صورت نزدیک‌به ۲۰ سانتی‌متر و با بیرون زدگی نزدیک‌به ۱۲ تا ۱۳ سانتی‌متر است. یک مرد را به حالت نیم‌رخ نشان می‌دهد که یک کلاه روی سر دارد و بخشی از صورت را پوشانده و تا زیر چانه ادامه دارد. این نقش‌برجسته همانندی بسیاری به کارهای هنری که از دوره‌ی ماد و هخامنشی به‌جای مانده و اثر تاریخی سوارکاران که در گنجینه‌ی جیحون دیده می‌شود، دارد که کلاه روی سر دارند و به‌عنوان باشلاق می‌شناسیم. به گمان می‌رسد این کلاه، یک پوشاک بومی است که در آن دوران در سطح گستره‌ای از فلات ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت .

او ادامه داد: «خط چشم و ابرو این نقش برجسته با دو، تراش خام اما جان‌دار و با روح ایجاد شده است. سبیل مرد وجود دارد و بخشی از برجستگی لب‌ها نیز تا حدودی مشخص است. سمت دیگر این برجستگی(:زایده) که گویا قرار بود بخش دیگری از صورت این مرد را دربربگیرد به صورت خام باقی مانده و کار نشده است. البته در بخشی از بخش‌‌ها به نظر می‌آید کوشش‌هایی برای تبدیل شدن این نیم‌رخ به یک صورت کامل و تمام‌رخ انجام شده ، اما کار نیمه‌تمام مانده و سمت دیگر زاییده به صورت ناتمام و خام باقی مانده است.

آرمان از فصل سوم کاوش آبراهه‌های تخت‌جمشید که دنباله‌ی کاوش آبراهه‌ی حیاط جنوبی کاخ تچر بود، شناخت وضعیت مجموعه آبراهه‌ی دروازه ناتمام و شناسایی و بیرون آوردن بخشی از دیواره‌ی تخت‌جمشید بود که به یافته‌شدن چندین اسکلت انجامید. به گفته ‌ی‌ سرپرست کاوش آبراهه‌های تخت‌جمشید، نمونه‌های یافت شده به پژوهشگاه باستان‌شناسی رسیده و بررسی‌های لازم و فرستادن نمونه‌ها به آزمایشگاه در دست انجام است.

سرپرست کاوش آبراهه‌های تخت‌جمشید درباره‌ی ویژگی‌های فنی این نقش‌برجسته‌ی به‌دست آمده نیز گفت: «این نقش‌برجسته با نقش برجسته‌های تخت‌جمشید که در تخت‌گاه وجود دارند، تفاوت دارد. از نظر ریزبینی در درجه‌ای بسیار پایین‌تر از نقش برجسته‌های تخت‌گاه قرار می‌گیرد چراکه دارای خطوط کلی است و جزییاتی ندارد، اما نقش‌برجسته‌های تخت‌گاه از ظرافت‌های بسیار دقیقی برخوردار هستند حتی جزییات ریش‌ها در آن‌ها نمایان است. با این وجود، ویژگی که در این نقش‌برجسته می‌بینیم در مقایسه با نقش برجسته‌هایی که در تخت‌گاه و به‌خصوص در پلکان وجود دارد، این است که در این بخش با یک حجم سر و کار داریم. هرچند اگر از زاویه کناری به آن بنگریم با یک نیم رخ روبه‌رو می‌شویم اما در واقع حجم قابل توجهی دارد که چنین حجمی در نقوش برجسته‌های روی تخت‌گاه تخت‌جمشید دیده نمی‌شود» 




خبرنگار امرداد: سپینود جم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر