در دامنه‌ی رشته کوه زاگرس، در شهر سبز سپیدان، در استان فارس، دریاچه‌ای به نام «بَرم فیروز» دیدنی‌ها به آن گستره بخشیده است. تنها 15 کیلومتر آن سوتر از سپیدان این دریاچه را می‌توان دید. اما برای رسیدن به آنجا و بهره‌بردن از طبیعت هزار نقش‌اش، باید از راهی پُر از شیب‌وفراز و کوهستانی گذشت؛ راهی که با هر گام، بلندایی افزون‌تر می‌گیرد.
ویژگی دریاچه برم فیروز چنین است که با آب شدن برف‌ها در فصل بهار و تابستان، دریاچه شکل می‌گیرد. اما زمان برف‌انبار زمستانی که می‌رسد، دریاچه در زیر لایه‌ای یخ‌زده و ستبر پنهان می‌شود. زمان پدیداری برم فیروز در اردیبهشت‌ماه است و دیدنی‌ترین و سحرانگیزترین هنگام برای تماشای آن در خردادماه. در این ماه، چهره‌ی برم فیروز شکوه و زیبایی خیره‌کننده‌ای دارد و به‌راستی دل‌رباست. این زیبایی، بیشتر به بخش شمالی دریاچه بازمی‌گردد که پوشیده از گل و گیاه است. بخش باختری آن در فصل بهار هنوز هم نشانه‌هایی از برف‌های ذوب‌نشده‌ی زمستانی دارد.
دریاچه میان دو کوه جای گرفته است. یکی کوه برم فیروز، که نام خود را به این پهنه‌ی آبی داده است و «کوه ریز بلند» نیز نامیده می‌شود. بلندای این کوه به 3720 متر می‌رسد. سراسر کوه برم فیروز آکنده از شیب‌ها و دره‌هاست. دیگری کوه «قلاگرد» نامیده می‌شود با بلندایی 3650 متری. دوری قلاگرد از دریاچه، چندان نیست.
چشم‌انداز دریاچه برم فیروز، رویایی است. در آنجا پهنه‌ای پُرآب را می‌بینیم که در یک‌سویش گل‌ها و سبزه‌ها سر برآورده‌اند و در سوی دیگرش برف‌ها همه جا را سپیدپوش کرده‌اند. به‌راستی که جای جای ایران ما زیباست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر