با خواست اردشیر دوم پادشاه هخامنشی، این افسران دراختیار «فرنه باز» ژنرال نامی ایران و فرماندهی نیروهای مستقر در غرب و شمالغرب (مانند مصر، قبرس، فنیقیه و آناتولی) قرار گرفتند و در نوسازی ناوگان ایران در اژه و مدیترانه یاری کردند.
ژنرال «فرنه باز» با این ناوگان نوسازی شده اسپارت را در «سنیدوس» شکست داد و سپس بر چند شهر در منطقهی «لاکونی» در جنوبغربی شبه جزیره بالکان (نه چندان دور از شبه جزیره ایتالیا) چیره شد و به تاخت و تاز اسپارت که بر آتن پیروز شده بود در مدیترانه و منطقه اژه پایان داد.
پس از شکست اسپارت از «فرنه باز»، ایران پیروزمندانه پس از نزدیک به یک سده استراتژی خود در جهان هِلِنیک (یونانی زبانها) را به اجرا در آورد و آن، ایجاد ترازمندی قدرت میان کشور و شهرهای یونانی و جدا نگهداشتن آنها از هم و جلوگیری از شکلگیری یک همپیمانی «دِلوس» دیگر و نیز از میان برداشتن دسیسه و شورش ضد ایرانی یونانیان در مصر و قبرس بود. در اجرای این سیاست، دولت وقت ایران کمک مالی در اختیار پاره ای از آن شهرها و کشورها و آتن گذاشته شد تا خرابیهای ناشی از جنگ دیرپا «پلوپونِز» را بازسازی کنند و به اقتصاد خود سروسامان دهند.
امرداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر