- تجمع اعتراضی فعالان حقوق زنان در مقابل وزارت کار با ضرب و شتم و بازداشت تجمع‌کنندگان از سوی مأموران امنیتی و انتظامی روبرو شد.
- فراخوان این تجمع پیشتر از سوی فعالان حقوق زنان در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بود.
کیهان لندن- تجمع اعتراضی فعالان حقوق زنان که روز پنجشنبه، ۱۷ اسفندماه برابر با هشتم مارس روز جهانی زن، مقابل وزارت کار در تهران برگزار شد به خشونت کشیده شد و تعدادی از تجمع‌کنندگان بازداشت شدند.
فراخوان این تجمع پیشتر از سوی فعالان حقوق زنان منتشر شده بود اما صبح امروز، ۱۷ اسفند، تجمع‌کنندگان پیش از رسیدن به محل تجمع در برابر وزارت کار با ضرب و شتم، خشونت و دستگیری از سوی مأموران امنیتی و انتظامی روبرو شدند.
بر اساس گزارش‌ها نیروهای امنیتی از نخستین ساعات روز پنجشنبه آماده بودند تا پیش از شکل گرفتن هر تجمعی افراد را پراکنده و بازداشت کنند. در مقابل تلاش نیروهای امنیتی زنان تلاش کردند تجمع‌هایی کوچک در اطراف وزارت کار تشکیل دهند اما به سرعت مأموران امنیتی و انتظامی به تجمع‌کنندگان حمله و آنها را پراکنده می‌کردند.
مأموران امنیتی همچنین اقدام به بازداشت شماری از تجمع‌کنندگان اعم از زن و مرد کرده و زنان را به ساختمان پلیس امنیت ۱۳۷ نصر انتقال دادند. بنفشه جمالی، زهره اسدپور، مهرداد فلاحی، پرستو الهیاری، آزاده بهکیش، آذر گیلانی، پیمان چهرازی، علی سالم، بهار اصلانی، سودابه رخش و جواد عباسی توللی از جمله بازداشت‌شدگان تجمع اعتراضی در مقابل وزارت کار هستند.
کانال تلگرامی که به اطلاع‌رسانی در مورد این تجمع می‌پردازد روایت یکی از تجمع کنندگان را در مقابل وزارت کار چنین نقل کرده است: «یک ربع به دوازده در کوچه کنار وزارت کار بودیم که موتوری‌ها حمله کردند و پسرها را بازداشت کردند. زهره اسدپور را زدند و دیدم لبش خونی بود. هر کدام درگیر یکی از بازداشت‌شدگان شدیم. زهره هم داشت یک نفر دیگر را جدا می‌کرد. ما را پراکنده می‌کردند و مردم دوباره می رفتند در جای دیگری شعار می‌دادند. ما توانستیم جایی روبروی وزارت کشور بایستیم و شعار دهیم و سرود بخوانیم ولی همانجا هم به ما حمله کردند.»
متن فراخوانی که برای این تجمع از سوی فعالان حقوق زنان منتشر شده بود به شرح زیر است:
«از خاکستر زنان مبارز سوخته در آتش طمع و قساوت سرمایه‌داری و مردسالاری در هشتم مارس ۱۹۰۸ ققنوسی جان گرفت که از صد و ده سال پیش تا کنون بر فراز جهان در پرواز است و الهام‌بخش مبارزات زنان به جان آمده از ستم جنسیتی و نابرابری طبقاتی شده است.
ما جمعی از زنان در هفدهم اسفند و مقارن با روز جهانی زن، با بزرگداشت یاد و خاطره زنان مبارزی که از انقلاب مشروطیت تا کنون برای احقاق حقوق خود از پای ننشسته‌اند، گرد هم آمده‌ایم تا نارضایتی و اعتراض خود را به وضعیت ناگوار و رو به قهقرای زنان و پایمال شدن حقوق انسانی و اجتماعی‌مان اعلام نماییم و بار دیگر مطالبات نادیده گرفته شده و بر زمین مانده‌مان را در فضای عمومی جامعه یادآوری کنیم.
با گذشت چهار دهه از انقلاب ۵۷ که با مشارکت و حضور زنان در صفوف انقلابیون و برای دست یافتن به زندگی انسانی و برابر به ثمر نشست، اکنون شاهد آن هستیم که نه تنها رویاها و امیدهای زنان محقق نشده، بلکه وضعیتی رقم خورده است که بارزترین مشخصه‌اش فقدان حقوق اجتماعی، وابستگی اقتصادی و انزوای سیاسی زنان است.
ایدئولوژی حاکم و دستگاه‌های تبلیغاتی آن با توسل به آموزه‌های مردسالاری با تمام قوا در مقابل مطالبات و خواست‌های زنان قد علم کرده و خانه‌نشینی، انزوا، فرودستی و پست‌ترین مراتب اجتماعی را به زنان تحمیل نموده‌اند و در مقابل با اعتراض و حق‌خواهی زنان به شدیدترین وجه برخورد شده و پاسخ این حق‌خواهی‌ها، خشونت، بازداشت و زندان بوده است.
یکی از تبعیض‌آمیزترین مصادیق ستم بر زنان، ستم جنسیتی در حوزه اشتغال و کار بوده است که منجر به تشدید نابرابری، فرودستی و فقر زنان شده است.
اکنون در شرایطی هستیم که نرخ مشارکت اقتصادی زنان به ۱۵٫۹درصد محدود مانده؛ بیست میلیون زن خانه‌دار عملاً در چهاردیواری خانه‌ها محبوس و سه میلیون نفر زن تحصیل‌کرده لیسانس و بالاتر از یافتن شغل سرخورده و از شمول بیکاران خارج شده‌اند. در چنین شرایطی محرومیت و طرد زنان از اشتغال و استخدام رسمی در دستگاه‌های دولتی ادامه دارد؛ زنان به‌طور برنامه‌ریزی شده و عامدانه از بازار کار و اشتغال حذف و طرد می‌شوند و وضعیت شغلی‌شان بیش از پیش ناپایدار و نامطمئن می‌شود. زنانی که بنا به‌ضرورت و نیاز به کار در بخش خصوصی مشغول به کار شده‌اند، با دستمزد ناچیز و بدون بیمه و هر نوع مزیت شغلی و در فقدان حمایت قانونی تحت ستمکارانه‌ترین نوع بهره‌کشی و استثمار قرار گرفته‌اند و راه ترقی شغلی بر زنان بسته شده است.
در شرایطی که هیچ‌گونه تدبیر و امیدی برای اشتغال زنان وجود ندارد، زنان عمدتا و به ناچار نیروی کار مشاغل غیررسمی را تشکیل می‌دهند و با اشتغال در کارگاه‌های کوچک و یا دستفروشی و… از حداقل‌های قانون کار نیز بی‌بهره‌اند. این زنان در معرض انواع آسیب‌ها و آزارهای جنسی قرار دارند و نه تنها قانون آنها را نادیده گرفته بلکه هر از گاه مورد تعقیب و آزار ماموران قانون، همچون مأموران شهرداری قرار می‌گیرند. زنان روستایی و کشاورز با وجود نقش برجسته‌ای که در تولید دارند و بخش بزرگی از کارگران کشاورزی را تشکیل می‌دهند از اولیه‌ترین حقوق کار بی‌بهره و محروم‌اند. در این میان زنان مهاجر به عنوان مطرودان و محذوفان و فراموش‌شدگان جامعه، ستمی به‌مراتب بیشتر و عمیق‌تر را تجربه می‌کنند.
ما حاضران در این تجمع برای بهبود وضعیت زنان و در راستای تلاش برای پایان دادن به ستم جنسیتی مطالباتمان را به این شرح اعلام می‌کنیم و خواستار همبستگی خواهرانه تمام زنان رهایی‌طلب و عدالت‌خواه برای پیشبرد این مطالبات حداقلی هستیم:
۱- رفع تبعیض جنسیتی در حوزه کار و اشتغال، فراهم شدن زمینه حضور زنان در تمام مشاغل بدون هیچ استثناء و اغماض و حذف تمام موانع جنسیتی در استخدام زنان در دستگاه‌های دولتی و غیردولتی، برقراری بیمه بیکاری مکفی برای همه زنان بیکار و خانه دار و برخورداری زنان خانه دار از حقوق بازنشستگی و از کار افتادگی
۲- پرداخت دستمزد برابر با مردان به همه زنان در رده‌های شغلی مشابه
۳- افزایش حداقل دستمزد زنان کارگر بر اساس سبد معیشت خانواده
۴- لغو قراردادهای موقت کار و تبدیل همه آنها به قرارداد دائم، نظارت بر بازار کار بخش خصوصی برای اعاده حقوق زنان و تأمین شرایط کار منصفانه با بیمه، مزایای شغلی و مرخصی
۵- ملزم کردن کارفرمایان بخش خصوصی به اعطای حق مرخصی زایمان به زنان و تضمین بازگشت زنان به کار پس از پایان دوره مرخصی زایمان
۶- فراهم کردن تسهیلات لازم برای مادران شاغل و خانه‌دار همانند احداث مهدکودک‌های رایگان در محل کار و زندگی یا پرداخت هزینه ثبت‌نام کودکان در مهدکودک
۷- فراهم کردن زمینه رسیدگی به شکایات زنان شاغل اعم از کارگر، پرستار، معلم و… برای رسیدگی به حقوق از دست رفته‌شان در مراجع قانونی و قضایی
۸- حمایت قانونی از زنان کشاورز، تأمین امنیت شغلی و بیمه برای آنها و ملزم کردن کردن کارفرمایان به انعقاد قرارداد با زنان کارگر بخش کشاورزی
۹- به رسمیت شناختن حق ایجاد تشکل‌های کارگری و صنفی برای زنان و مردان
۱۰- حذف سهمیه‌های جنسیتی پذیرش دانشجو در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و پایان دادن به تفکیک جنسیتی در فضاهای آموزشی
۱۱- حذف موانع ورود زنان واجد شرایط به هیئت علمی دانشگاه‌ها
۱۲- پایان دادن به طرح‌های استثمارکننده نیروی کار جوان و آسیب‌زننده به شرایط کارگران و مزدبگیران نظیر طرح کارورزی
۱۳- پایان دادن به سیاست اجباری افزایش جمعیت و اعمال فشار بر زنان و محروم کردنشان از حقوق اجتماعی به بهانه اولویت دادن به نقش مادری برخورداری و دسترسی همه زنان به همه روش‌های پیشگیری از بارداری، و حق پایان دادن داوطلبانه به بارداری
۱۴- تصویب حقوق برابر در قوانین مربوط به ازدواج، طلاق، خروج از کشور، تابعیت، ولایت و حضانت بر فرزند، ارث، دیه، شهادت، لغو چندهمسری، تغییر سن مسئولیت کیفری و سن ازدواج دختران و پسران به ۱۸ سال
۱۵- رفع هر نوع تبعیض قومیتی از زنان مهاجر
۱۶- تصویب قوانین حمایتی در زمینه منع خشونت خانوادگی، آزار خیابانی و آزار جنسی در محیط کار و ایجاد خانه های امن برای زنان قربانی خشونت خانوادگی
۱۷- به رسمیت شناختن حق انتخاب پوشش که حق بدیهی و از مطالبات امروز زنان است و جلوگیری از هر نوع برخورد خشونت‌آمیز با معترضان به حجاب اجباری و مجرم شناختن آنها
۱۸- مبارزه با باورها و فرهنگ و سنت‌های زن‌ستیز در اجتماع، محل کار، خانواده، رسانه، مراکز آموزشی و…
۱۹- جرم‌زدایی از فعالیت‌های جنبش زنان ایران و اجازه فعالیت‌های آزادانه به کنشگران حقوق زنان برای پیگیری مطالبات و حقوق از دست رفته
۲۰- به رسمیت شناختن و پایبندی حکومت به آزادی بیان، اندیشه، رسانه، برگزاری تجمع و تظاهرات و آزادی بی‌قید و شرط تمام کسانی که به جرم فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی و صنفی دستگیر شده‌اند
۲۱- ریشه‌کن کردن فقر، فحشا، اعتیاد و تامین بودجه وسرمایه‌گذاری واقعی برای رفع مشکلات محیط زیست از جمله آلودگی هوا».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر