فرهنگ هر کشوری به پشتوانه‌ی آیین‌ها و نمادهای دیرینه‌ی آن پویا و ماندگار است. در میان این آیین‌ها جشن‌ها که بخشی از فرهنگ به شمار می‌آیند از دیرباز در میان ایرانیان از ارزش ویژه‌ای برخوردار بوده‌اند. اگرچه بسیاری از این جشن‌ها در درازای زمان و به شوندهای (:علت) گوناگون به فراموشی سپرده شده‌اند ولی هنوز برخی از آن‌ها در فرهنگ ایرانی نگاه‌داشته شده‌اند.
چهارشنبه‌سوری یا جشن چهارشنبه‌ی آخر سال از کم‌شمار جشن‌های باستانی است که در رویارویی با گذر زمان از خطر فراموشی جان به‌در برده و هرساله در همه‌ی شهرها و روستاهای ایران برگزار می‌شود.
قاشق‌زنی، فالگوشی، کوزه نو و آجیل مشکل‌گشا از بخش‌های روبه فراموشی جشن چهارشنبه‌سوری است که امروزه کمتر جایی به این رسم‌ها پرداخته می‌شود. جشن واپسین چهارشنبه‌ی سال شوربختانه در چند دهه‌ی کنونی با دیگرگونی‌هایی روبه‌رو شده است که با هویت راستین آن فاصله‌ی بسیار دارد. امید است این جشن همچنان که در گذر هزاره‌ها جای خود را میان فرهنگ ایرانی نگاه‌داشته است با بهره‌گیری از نمادهای کهن پویا و ماندگار بماند.
در زیر فرتورهایی از چهارشنبه‌سوری در تهران را می‌بینید.
فرتورها گروهی است.
خبرنگار امرداد: نگار جمشیدنژاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر