۱۵ تیر ۱۳۹۷

ناشایستگی نظام اسلامی - پل تاریخی سیاه اهواز در آتش سوخت: میراث فرهنگی بی‌اطلاع است!

- میراث فرهنگی استان خوزستان از آتش‌سوزی بی‌اطلاع بوده است.
- آتش‌ در نیزارهای خشک به چوب‌های ریل آهن سرایت کرده است.
- این پل در زمان پهلوی اول ساخته شده است و اکنون تحت مالکیت راه‌آهن قرار دارد.

کیهان لندن- پل سیاه، قدیمی‌ترین پل اهواز که دوره پهلوی اول بنا شده است، در آتش سوخت. این پل ۸۹ سال قدمت دارد و در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عصر روز گذشته ۱۴ تیرماه تصاویری از سوختن پل سیاه اهواز در فضای مجازی منتشر شد. ستاد فرماندهی ۱۲۵ سازمان آتش‌نشانی اهواز اعلام کرده که ساعت ۱۸:۵۳ دقیقه از وقوع آتش‌سوزی در بلوار ساحلی غرب جنب پل سیاه مطلع شده‌اند.

علت این آتش‌سوزی مشخص نیست ولی گزارش شده که ابتدا خار و خاشاک، نیزارهای اطراف و تعدادی تنه درخت در این محدوده آتش گرفته و سپس آتش به بخش چوبی پل سیاه سرایت کرده است. علت سرایت آتش به پل نیز گرمای هوا، خشک بودن بوته‌ها و نیزارها اعلام شده است.

پل سیاه از قدیمی‌ترین پل‌های ایران است که همزمان با راه‌اندازی راه‌آهن سراسری ایران در سال ۱۳۰۸ به دستور رضاشاه پهلوی بنا شد. این بنا به دلیل رنگ سیاه بدنه و پایه‌هایش به «پل سیاه» معروف است و طول آن هزار و پنجاه متر است.
این آتش‌سوزی در بی‌خبری مقامات میراث فرهنگی استان خوزستان صورت گرفته است؛ علیرضا ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی استان خوزستان و سرهنگ بهداروند سرپرست یگان حفاظت استان خوزستان در گفتگو با ایلنا نسبت به این حادثه اظهار بی‌اطلاعی کرده‌ و درخواست زمان بیشتر برای پیگیری این موضوع کرده‌اند!
نمایشگر ویدیو
به گفته مجتبی گهستونی فعال میراث فرهنگی استان خوزستان، اداره و مالکیت این پل با راه‌آهن ایران است.
وی درباره دلایل احتمالی این آتش‌سوزی گفته است: «این روزها رودخانه‌ کارون به دلیل کم‌آبی به نیزار تبدیل شده است. در این نیزارها گاهی اوقات به دلیل بی‌احتیاطی ممکن است آتش‌سوزی رخ دهد. گاهاً معتادان می‌توانند مسبب این امر باشند و گاه نیز قایقران‌هایی که در حین استراحت در نیزارها آتشی درست می‌کنند تا چای بخورند اگر بی‌احتیاطی کنند آتش‌سوزی رخ می‌دهد. همچنین ممکن است بر اثر شدت گرما و خشک‌شدن نی‌ها فعل‌ و انفعالاتی صورت گرفته باشد.»
پل سیاه از نوع فلزی با فونداسیون‌های بتنی بر روی بستر سنگی کف رودخانه کارون بنا شده‌ است و دارای ۵۲ پایه‌ است. در سطح پل دو خط رفت و برگشت برای عبور قطار وجود دارد و در طرفین آن پیاده‌روهایی به عرض حدوداً یک متری قرار گرفته‌ است.
این اثر در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۹۹ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر