- مواضع برخی ایرانیان مرفهی که امید به این رژیم داشتند با درجه حرارت خیابان‌ها ارتباط مستقیم دارد. در حال حاضر یک گذر اساسی رخ داده و کسی امیدی ندارد که این نظام خودش را از این وضعیت بحرانی نجات بدهد.
- دغدغه‌های سیاسی و اقتصادی مردم در یک روند دمکراتیک قابل حل است. جهان با مشکلات تازه‌ای غیر از قرن بیستم روبروست؛ از مشکل آب تا مهاجران...
- جامعه مدنی ایران کار خود را خیلی خوب انجام داده ولی کافی نیست. چیزی که ما کم داریم یک نیروی انتقال قدرت سیاسی از این حکومت به نظام بعدی است. نخبگان جامعه باید به میدان بیایند.
- هر روزی که جمهوری اسلامی ادامه پیدا کند به ضرر مردم است. باید از حالت ناظر بودن خارج شد و قدم جدیتری برداشت. چهل سال ناظر بودن و امید بستن به اصلاحات و تغییر اوضاع کافیست! این وضعیت با هیچ معجزه‌ای عوض نمی‌شود. زمان آن رسیده که فراتر از خواسته‌ی همبستگی، ساختارهای مدیریت گذار را در عمل فراهم کرد و این موضوع باید در داخل ایران و با پشتیبانی خارج کشور شکل بگیرد.
جنبش کف خیابان همچنان تداوم دارد. قشرهای مختلف مردم نه تنها با خواست‌های صنفی و اجتماعی بلکه برای حقوق طبیعی و انسانی مانند آب و نیازمندی‌های اولیه از دی‌ماه ۹۶ مرحله تازه‌ای از اعتراضات و تظاهرات سراسری را آغاز کرده و شعارهای آنها خیلی زود ساختار سیاسی و اقتصادی کشور و بی‌کفایتی و ناتوانی مقامات و مسئولان را نشانه گرفت.
در چهل سال گذشته مردم ایران هر راهی را در چهارچوب «انتخاب اجباری» بین «بد و بدتر» آزمایش کرده‌اند تا سرانجام به این نقطه برسند که در این نظام هیچ گشایشی به سود آنها امکان‌پذیر نیست. آنها از این چرخه‌ی تکراری و ویرانگر خسته‌اند. دیگر حتی آب و هوا و خاک نیز برای آنها نمانده و به آنجا رسیده‌اند که با تشخیص این موضوع که دشمنشان جمهوری اسلامی و در خود ایران است فریاد بزنند: اصلاح‌طلب اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا!
رضا پهلوی به عنوان یکی از چهره‌های دمکرات کشور در تمام سال‌های گذشته از اتحاد و همبستگی بین مخالفان نظام برای جایگزینی یک ساختار دمکراتیک با رژیم کنونی، سخن گفته و برای آن تلاش کرده است.
نازنین انصاری مدیر مسئول کیهان لندن با شاهزاده رضا پهلوی درباره جنبش مردم و ضرورت هدایت آن و چشم‌اندازهایی که در برابر ایران و ایرانیان گسترده است در پاریس گفتگو کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر