پارسیانجمن: زندهیاد محمدعلی لوایی در «آرایش و پیرایشِ زبان» نخست به واژهی فرهنگستان، چراییِ پیدایشِ فرهنگستان، واژههای بیگانه، واژههای اسلامی، زبانِ سعدی و حافظ، عربیهای تازه درآمده، دفترچهی واژههای نو پرداخته و سپس سخنی چند دربارهی آرایش و پیرایشِ زبان به میان کشیده است.
او از نویسندگانی خرده گرفته است که سرهنویسی را تنها جایگزینی واژههای پارسی به جای واژههای بیگانه میدانند و در این میان نمونههایی نیز آورده است تا آسیبهای چنین شیوهای را نشان دهد.
پیشتر، در پارسیانجمن، دو نبیگِ «وندهای پارسی» و «تواناییِ زبانِ پارسی» از لوائی را آوردیم. لوائی از دانشمندانِ زبانشناس و نیز از ارتشیان ایران به روزگارِ رضاشاه بود. وی که سرهنگِ خلبان بود در مهرماه ۱۳۲۵، بی آنکه آموزشِ چتربازی دیده باشد در فرودگاهِ دوشان تپه دلیرانه با چتر از هواپیما پرید و ستایشِ سررشتهداران را برانگیخت. دو سال پس از این، وی را برای آموزش چتربازی به فرانسه فرستادند، لیک بدبختانه در یکی از پرشهای آموزشی روی درختی فرود آمد و شاخهی درخت به بینی او فرورفت و گرچه به بیمارستان فرستاده شد، لیک پس از چند روز جان باخت و چنین، ایران یکی از فرزندان دلیرِ خود و زبانِ پارسی یکی از دانشمندانِ دلسوزِ خود را از دست داد.
آرایش و پیرایشِ زبان نوشتهی زندهیاد محمدعلی لوایی را از «اینجا» بارگیرید.
تارنمای پارسی انجمن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر