- «مخالفان پدرم امروز میگویند نظام پهلوی قابل اصلاح بود و انگیزه اصلاحات را هم داشت».
- حامیان علی خامنهای و هاشمی رفسنجانی واکنشهای زیادی به این گفتگو نشان دادند که بخش اصلی آن مربوط به اظهارات رضا پهلوی در مورد اجباری بودن انتخابات فعلی در ایران است.
- آیا در جمهوری اسلامی نیستند سازمانها و اداراتی که پرسنل و کارمندان آن مُکلف به حضور در انتخابات هستند؟
- با حضور بیشتر رضا پهلوی در رسانهها، همزمان هم هواداری از او در ایران علنیتر و بیشتر شده و هم موج تبلیغات علیه او از سوی هر دو جناح حکومت و طرفدارانشان افزایش پیدا کرده است.
فرزند پادشاه فقید ایران در پاسخ پرسشی درباره شعارهای مردم در تظاهرات که نسبت به پهلوی‌ها ابراز علاقه می‌کنند و خواهان بازگشت وی به کشور هستند گفت که مردم به جریان اصلاح‌طلب دیگر اعتماد ندارند و این جریان دیگر کاربرد ندارد. او همچنین تاکید کرد پولهایی که در این مدت به دست حکومت ایران رسیده به جای اینکه صرف مردم و کارگران و بهبود وضعیت مملکت شود صرف سوریه و حزبالله و حفظ نظام شده است و نباید گذاشت نسل جدید دوباره ضربه بخورد.
ولیعهد ایران در پاسخ به این نظر مصاحبه‌کننده که «برخی میگویند نظام گذشته نباید تغییر میکرد و باید فرصت اصلاح داشت و حالا هم میشنویم که نیاز به تغییر حکومت نیست و اگر اصلاحات صورت بپذیرد بهتر است و نباید اشتباه انقلاب ۵۷ تکرار شود» گفت: من به سهم خودم در این سالها با بسیاری از فعالین سیاسی که دیروز با حکومت پدرم مخالفت داشتند فرصت صحبت و تبادل نظر داشتم، آنها معتقدند آن نظام قابل اصلاح بود و انگیزه داشت که به اینجا برسیم، من خاطرم هست همیشه پدرم میگفت میخواهم شرایطی را فراهم بکنم که زمانی که نوبت پسرم می‌شود نسل او گرفتاریهایی که نسل ما داشت را نداشته باشند و مملکت به کل جور دیگری اداره میشد که متاسفانه هرگز به این مسئله نرسیدیم.
شوروی و صدام هم انتخابات برگزار میکردند
نادر سلطانپور، مجری بی‌بی‌سی در یکی از سوالات خود از رضا پهلوی پرسید: «در زمان پدر شما مقیاس و سنجشی نبود که متوجه شد حکومت و دولت چقدر از مشروعیت برخوردار است، اما حالا جدا از اینکه در آن استانداردهای بین‌المللی رعایت می‌شود یا خیر انتخاباتی در ایران برگزار می‌شود و رهبران ایران میتوانند به شما بگویند که همین چند ماه پیش ۴۰ میلیون رای‌دهنده رفتند و به دو جناح رای دادند، اکثر رای دهندگان رفتند و به این حکومت رای دادند، پاسخ شما به آنها چیست که اکثر جامعه امیدوارند نظام از درون اصلاح شود؟» شاهزاده رضا پهلوی پاسخ داد: «من با این توضیح هم‌عقیده نیستم، در همان زمان که شوروی یک حکومت توتالیتر داشت می‌گفتند انتخابات داریم، صدام حسین هم انتخابات داشت این به آن معنا نیست که انتخابات دموکراتیک است، اولاً تعریف فضای باز سیاسی و شرایط انتخابات آزاد چیزی نیست که روایت بنده و شما باشد چیزی است که به صورت بین‌المللی کمیسیون بینالمجالس کشورهای دموکراتیک توضیح داده‌اند که شرایطی باید رعایت شود».
شرایط انتخابات دموکراتیک در ایران برقرار نیست
رضا پهلوی ادامه داد: «ما مملکتی داریم که مطبوعات آزاد ندارد، زندانی سیاسی دارد، حق تشکیل حتی یک سندیکای کارگری را ندارید و اصلاً شرایط انتخابات آزاد در مملکت نیست و کاندیداها فیلتر میشوند این چه انتخاباتی است که مردم نتوانند کاندیداهای خودشان را به مجلس بفرستند که قانونگذاری کنند و حتی اگر قانونگذاری هم کنند نهایتاً رهبران غیرمنتخبی هستند که تصمیمات آخر را میتوانند بگیرند مثل آقای خامنهای که همه چیز را کنترل میکند، بنابراین اصلاً شرایط انتخابات دموکراتیک در ایران برقرار نیست، این نظام مردم را مجبور میکند با مهندسی انتخابات بین بد و بدتر انتخاب کنند و کسی که کارمند دولت است اگر نرود در انتخابات شرکت کند از کار برکنار می‌شود و دانشجویی که به دانشگاه برود اگر کارت دانشجویی او مهر انتخابات نخورد نمیتواند ادامه تحصیل دهد، اسم این را آزادی میگذارید؟! چه کسی را مسخره کرده‌اند؟! مردم و جوانان امروز گول این حرفها را نمیخورند و با جانشان پیام خود را میرسانند. مردم ایران خوب متوجه هستند که تا زمانی که این نظام سر کار است به هیچ عنوان نمیتوانند به مطالبات حقوقی و سیاسی و اقتصادی خود برسند».
بخشی از تندروها و همچنین کانالهای تلگرامی نزدیک به هاشمی رفسنجانی در متنهایی توهین‌آمیز آن بخش از اظهارات رضا پهلوی در مورد عواقب عدم شرکت در انتخابات را «مضحک» خواندند. حال آنکه هر کسی می‌داند عدم شرکت در انتخابات در ایران دردسرآور است. بسیاری از مردم از تصور اینکه ممکن است رأی ندادن برایشان از نظر تحصیل و کار و حتی اعتقادات مذهبی مشکل به وجود بیاورد، در مراسم رأی‌گیری جمهوری اسلامی شرکت می‌کنند. اما امروز هر دو جناح حکومت نه تنها این موضوع را انکار می‌کنند بلکه ادعاهایی را مطرح می‌کنند که گویی یکی از آزادترین انتخابات در جمهوری اسلامی برگزار می‌شود.
شرکت در انتخابات در جمهوری اسلامی از نظر قانونی اجباری نیست ولی شرایط به گونه‌ای است که بسیاری از مردم غیرداوطلبانه در آن شرکت می‌کنند از جمله به دلیل اینکه اوضاع «بدتر» از آنچه هست نشود.
در تمام انتخابات رژیم، از مجلس شورای اسلامی تا ریاست جمهوری و خبرگان و شورای شهر از جمله در زمانی که در روزهای متفاوت برگزار میشدند از بامداد روز انتخابات که عموماً یک روز جمعه یا تعطیل است تمامی پادگانهای ارتش، سپاه، نیروی انتظامی و سربازخانهها به حالت نیمه تعطیل در میآید و افسران، درجهداران و سربازها و دانشجویان دانشگاههای افسری باید در انتخابات اجباراً شرکت کنند.
برای نمونه، در مرحله گزینش در مشاغل نظامی حتماً شرکت در انتخابات اهمیت دارد و در بعضی از سازمانهای دولتی در مرحله گزینش، مهردار بودن شناسنامه اهمیت دارد. گزارش‌های متعددی وجود دارد که در دانشگاههای دولتی برای اینکه استادان عضو هیات علمی شوند در مرحله گزینش، شناسنامه مهردار آنها اهمیت داشته است.
در واقعیت خیلیها فقط برای مُهر انتخابات و مشکلاتی که بعداً در دانشگاه یا محل کار ممکن است رخ دهد در انتخابات شرکت می‌کنند. انکار این موضوع از سوی جناحین نظام و طرفدارانش هیچ تغییری در واقعیت نمی‌دهد.
«مُهر انتخابات در شناسنامه» عبارت و مفهومی است که خیلی زود در جمهوری اسلامی جا افتاد. اهمیت‌اش هم در همین دردسرساز شدن عدم شرکت در انتخابات است. تیرماه سال ۱۳۸۶ ابراهیم یزدی، وزیرخارجه دولت موقت در مصاحبه با روزنامه اعتماد اعتراف کرد که «مردم دیگر به دلیل مهر خوردن شناسنامه یا گرفتن کوپن قند و شکر در انتخابات شرکت نمی‌کنند و به نظر میرسد مردم به نوعی روی مسائل سیاسی حساس شدهاند که پای صندوق می‌روند».
جالب اینجاست که از سوی دیگر، شمار بسیاری از شهروندان ایران به سفید بودن شناسنامه خود که نشانه‌ی عدم شرکت در انتخابات رژیم است افتخار می‌کنند. این موضوع به معنی مخالفت و رأی ندادن به هر آن چیزی است که به سود جمهوری اسلامی است.
نمی‌توان فراموش کرد که در در دههی ۶۰ و ۷۰ خورشیدی مردم برای دریافت کوپن و دفترچه بسیج مجبور بودند در انتخابات شرکت کنند تا بتوانند مواد غذایی و لوازم ضروری زندگی را دریافت کنند؛ از روغن و برنج و گوشت تا مواد پاک‌کننده…!
در اوایل انقلاب در خانه سازمانیهای ارتش و ادارات دولتی صندوق رأی میآوردند و خانوادهها به اجبار باید پای صندوق حاضر میشدند. الان نیز در اردوگاههای دانشگاههای افسری ارتش صندوقهای سیار به محل میبرند.
در اسفند سال ۱۳۹۰ وبسایت کلمه نزدیک به میرحسین موسوی در گزارشی در مورد انتخابات به صراحت نوشت: «سخنی هم با کسانی که به اجبار به پای صندوقهای رأی بُرده میشوند (مثل کسانی که دوره نظام وظیفه را می‌گذرانند یا کارمندان و پرسنل برخی دستگاه‌های اجرایی و نظامی). پیشنهاد می‌شود این عزیزان با کشیدن یک ضربدر بزرگ بر روی برگ رأی خود، امکان سوء استفاده از آرای سفید را از آن دسته از مجریان انتخابات که تخلف و تقلب در آراء را برای نیل به اهداف خود مشروع میدانند (و در انتخابات سال ۸۸ نشان داده‌اند که در این راه هیچ خط قرمزی هم برای خود قائل نیستند) جلوگیری کنند».
واکنش حامیان حضور در انتخابات نسبت به بالا بودن آریء باطله در یکی از کامنتهای مربوط به نتایج شمارش آرای انتخابات سال ۱۳۹۶ برگرفته از وبسایت خبرآنلاین
از مواردی که رای دادن افراد در آن تاثیر دارد تغییر وضعیت استخدام شهروندان است. برای تبدیل شدن قرارداد موقت کارکنان به قرارداد پیمانی به‌خصوص در سازمان تامین اجتماعی، ادارات آموزش و پروش، کادرهای وزارت علوم و همچنین گزینش دانشجویان در مقطع دکترا، «مهر انتخابات در شناسنامه» موثر است.
بخشی از بالا بودن آرای باطله در انتخابات ایران به دلیل همین رأی دادن اجباری در بسیاری نهادها و سازمانهاست. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ از ۴۱ میلیون رای بیش از یک میلیون و ۱۹۰ هزار رای باطله به صندوق ریخته شده بود که بر بسیاری از آنها شعارهایی علیه جمهوری اسلامی نوشته و روی بعضی از آنها اسامی چهرههای منتقد نظام و چهرههای ورزشی آمده بود. نام ابی، داریوش، گوگوش، ناصر حجازی، برانکو ایوانکوویچ، فرهاد مجیدی و… نمونهای از «انتخاب» افرادی بود که به «مهر در شناسنامه» احتیاج داشتند.
البته شعارهای مردم در تظاهرات سراسری اخیر در رابطه با خانواده پهلوی و ابراز علاقه‌ی معترضان به خدمات این خانواده که سرانجام بسیاری از رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز نتوانستند آنها را نشنیده بگیرند، همزمان با حضور مداوم رضا پهلوی در رسانه‌های فارسی‌زبان و بین‌المللی، دو جناح نظام و طرفداران آنها را به هراس انداخته است. از همین رو موج تبلیغاتی خود را با مضحکه و بدون هرگونه استدلال و همراه با دروغ‌پردازی، علیه وی متمرکز کرده‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر