۲۵ دی ۱۳۹۸

بازپس گیری مقر خلیفه عباسی از سوی ایرانیان در چنین روزی

1074 سال پیش در چنین روزی، 25 دی ماه 1504 شاهنشاهی برابر با 15 ژانویه 946 میلادی، روزپس گرفتن ناحیه‌ای‌ است که پایتخت امپراتوری باستانی ایران در آنجا قرار داشت و در اشغال خلیفه عباسی بود.

تارخ نگاران این روز را برای ایرانیان به‌عنوان روزی درخشان ثبت کرده‌اند. روزی درخشان همانند روزی که کوروش ایجاد امپراتوری ایران را اعلام داشت و روزی که اشکانیان مقدونی‌های اشغالگر (جانشینان اسکندر) را به مدیترانه ریختند. مقدونی‌ها «سلوکیه» را در کنار دجله ساخته بودند تا از آنجا بر آسیای غربی حکومت و نظارت کنند که اشکانیان پس از بیرون راندن آنان از آسیا، تیسفون (مدائن ـ واقع در ۳۶ کیلومتری جنوب بغداد امروز) را در سوی دیگر دجله ساختند و دو دولت اشکانی و ساسانی ایران حدود هزار سال از این شهر بر امپراتوری پهناورشان حکومت کردند و مانع پیشروی اروپاییان (رومیان) در آسیا شدند. هر دو دودمان خطر نزدیک بودن به مرز رقیب (امپراتوری غرب = روم) را تحمل کردند و پایتخت را از تیسفون به یک شهر مرکزی انتقال ندادند.
بغداد در دسامبر سال ۱۵۳۴ میلادی از دست ایران خارج شد و موقتا به دست سلطان سلیمان امپراتور عثمانی افتاد که خود را خلیفه مسلمین می‌خواند و بغداد را برای اثبات ادعای خود لازم داشت. دولت صفویه ایران بعدا بغداد را از عثمانی‌ها پس‌گرفت و در آنجا یک پادگان ثابت به وجود آورد و یک واحد نظامی نیرومند مستقر ساخت. جنگ متناوب ایران و عثمانی بر سر بغداد دو قرن طول کشید و در زمان نادرشاه مصالحه صورت گرفت؛ ایران از دعاوی خود بر بغداد دست کشید و عثمانی حاکمیت ایران بر ایروان (پایتخت کنونی ارمنستان) و همه قفقاز جنوبی را به رسمیت شناخت.
25 دی ماه 1504 شاهنشاهی (15 ژانویه سال 946 میلادی) احمد دیلمی (معزالدوله) بغداد را تصرف کرد، المستکفی بیست و دومین خلیفه عباسی را برکنار کرد و با این اقدام حکومت سراسر ایران بار دیگر در دست ایرانیان قرارگرفت و تجدید حاکمیت ملی که مردانی چون ماکان و مرداویز از مازندران و دیلمان، بابک خرمدین از آذربایجان، سیستانی‌ها ازجمله صفاریان، خراسانی‌ها به ویژه سامانیان و... در راهش تلاش کرده و جان‌باخته بودند به تحقق پیوست.


امرداد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر