هر ماه، نياكان خردورز و انديشمندمان جشني برگزار مي‌كردند تا شادي را به خانه و كاشانه‌ي خود بياورند.جشن «خوردادگان» یکی از این جشن‌هاست که در گاهشمار رسمی کشور برابر است با چهارم خورداد ماه (ششمین روز گاهشمار زرتشتیان= روز خورداد از ماه خورداد).
خورداد یا «هَئوُروَتاتْ» اوستایی، کمال و رسایی و درستی را می‌رساند. رسایی که در سایه‌ی مینوی افزاینده و بهترین منش و شهریاری بر نفس به‌دست می‌آید. خوردادی شدن، همان خرسندی و شادمان‌بودن از همه‌ی جهان هستی است.
خوردادی گونه‌ای شگفتی(:حيرت) است که در برابر هستی، به انسان دست می‌دهد. داستانِ هستی، داستانی جز شادی درونی نیست. خرمی جاودانه داستان خوردادی است.
در جهان مادی، خورداد اَمشْاسْپند نگاهبان آب‌‌هایی چون آب چشمه‌ها، نهرها، رودها و درياها است. ایرانیان همواره پاک نگهداشتن آب‌های روان را در دستور کار خود داشتند، به‌گونه‌ای که آلوده‌کردن آب‌های روان را از بدترین گناهان برشمرده می‌شد. زرتشت بهرام پژدو در «زراتشت نامه»ی خود بسیار رسا در این باره می‌سراید:
به خلق جهان بازگوی کز آب
بود در تن همگنا زور و تاب
از او زنده باشد تن جانور
وزو تازه باشد همه بوم وبر
از او دور دارید مردار را
به بازی مدارید این کار را
میالای آنرا به خون و نسای
که تا از تو خشنود باشد خدای
دربخش يازدهم كتاب بندهشن كه درباره‌ي بزرگ كرداري ايزدان مينوي است، آمده است:
«خورداد سرور سال‌ها، ماه‌ها و روزها است، (يعني) اين‌كه او سرور همه است. او را (به) گيتي آب خويش است. چنين گويد: هستي، زايش و پرورش همه موجودات مادي جهان از آب است و زمين را نيز آباداني از اوست. اگر در سال نيك شايد زيستن، به سبب خورداد است.»
زیباترین بند از بندهای یازده‌گانه‌ی «خورداد یشت»، بندِ دهم است که جایگاه خورداد را با اندیشه و گفتار و کردار ارج می‌نهد:
”براي فروغ و فََرَش، من او را «امشاسپند خورداد» را با نماز بلند و با «زور» مي‌ستايم. ما مي‌ستاييم امشاسپند خورداد را با هوم آميخته با شير با «بَرَسم» با زبانِ خرد و با انديشه، گفتار و كردار با «زور» و با سخن رسا.“خورداد يشت – بند دهم
تارنمای امرداد - گروه اندیشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر