ای کوروش بزرگ، ای ماشیح سوار بر ارابه‌ی نور
زایشت همواره تا سرانجام خجسته، فرخنده وهمایون بادا
به راستی چم نامت زیبنده توست تو خورشیدی بودی که بر همه تابیدی
آزاده‌ای بودی که آموزه‌های وخشور بزرگ را به کردار درآوردی
انسان‌ها را از نگر اندیشه آزاد گذاشتی و به آیین، دین و پرستشگاه‌های آن‌ها ارج نهادی
انسان‌ها را به شوند دگراندیشی و دگرآیینی کشتار و چپاول نکردی
بیشینه‌ی فرهیختگان و فرزانگان جهان نام تو را به نیکی، دادگری و راست‌کرداری به گفتار و نوشتار در می‌آورند
مانداک گلینه نوشته‌ات سرچشمه و گنجینه درسنجش دادگری انسان‌ها شده است
جای پای تو و آن نمادهای شکوهمند همیشه مانا و پایای تو تنها سویه‌ی دل و جان ماست
بر ماست که آگاهی و توانایی‌های خود را هرچه بیشتر فرازمند نماییم و پلشتی و تاریکی را از خود بزداییم و ناموران و فرزانگان راستین و اشون سرزمین اهورایی رابشناسیم تا بسا خود را بشنا‌سیم
ایدون بادا، بسی ایدون بادا
تارنمای امرداد - داود خدابخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر